سکانداری وزارت نیرو در چهاردهم توسط عباس علی‌آبادی، بیش از هر چیز با تکرار واژگانی چون «قطعی برق»، «تابستان سخت» و «زمستان سخت» عجین شده است. مجموعه‌ای از هشدارها که به جای تزریق امید به بهبود زیرساخت‌ها، بار روانی و اقتصادی سنگینی را بر دوش شهروندان می‌گذارد. جدیدترین خبر منفی وزارتخانه که سریال تلخ‌کامی را تکمیل می‌کند، ورود رسمی به حوزه جیره‌بندی آب تحت عنوان «صفر شدن فشار آب در شب‌ها» است.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک؛ وزیر نیرو پاییز سال جاری را با خبری تحت عنوان «پاییز خیلی سخت» آغاز کرد تا مردمی که به تازگی از خاموشی‌های گسترده برق در تابستان عبور کرده‌اند، وارد مرحله جدیدی از ناکارآمدی‌های زیرساختی وزارت نیرو شوند. این مرحله، با اعلام وزیر مبنی بر احتمال قطعی آب و توصیه به نصب مخازن ذخیره رسمیت یافت.
در یک روند هشداردهنده، علی‌آبادی پیش از این، پاییز سال گذشته با تأکید بر «زمستان سخت» مردم را به صرفه‌جویی فراخوانده بود؛ در دی‌ماه نیز از «تابستان سخت در سال آینده» سخن گفت و در آغاز فصل پاییز، واژه «خیلی سخت» را به ادبیات خود اضافه کرد. این مجموعه از هشدارهای پی‌درپی، نه تنها رنگ و بوی برنامه‌ریزی و کارشناسی ندارند، بلکه بیش از هر چیز به القای ضعف، ناتوانی مدیریتی و تداوم رویکرد انفعالی شبیه است.
اکنون، علی آبادی وزیر نیرو از صفر شدن فشار آب در شب‌ها خبر داده و مجدداً به مردم توصیه کرده است که نسبت به نصب ذخیره‌سازهای آب اقدام کنند. علی‌آبادی در تلاش برای پرهیز از عبارت صریح «قطع شدن آب مصرفی»، بر «صفر شدن فشار» تأکید می‌کند، اما جزئیات این تصمیم و سازوکار دقیق اجرای آن همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
اینجاست که پرسش حیاتی مطرح می‌شود: آیا شهروندان باید همانند دوران قطعی برق و خاموشی‌ها، منتظر راه‌اندازی احتمالی «اپلیکیشن آب من» باشند تا از زمان و جزئیات دقیق جیره‌بندی آب مطلع شوند؟ این قبیل راه‌حل‌ها، نمادی آشکار از سطحی‌نگری در نظام تصمیم‌گیری مجموعه وزارت نیرو در دولت چهاردهم محسوب می‌شوند.
انتقاد اصلی از وزیر نیرو این است که چرا پیش از رسیدن به چنین نقطه بحرانی، که مستلزم تحمل ساعت‌ها بی آبی توسط مردم است، فکری به حال هدررفت عظیم آب در شبکه‌های فرسوده نکرده و اقدامات مؤثر و عالمانه‌ای در مسیر مدیریت تقاضا و اصلاح الگوی مصرف (نه صرفاً توصیه به صرفه‌جویی) انجام نداده است؟
در شرایط دشوار اقتصادی و معیشتی کنونی، تحمیل بار مالی اضافی، آن هم به اسم خرید مخزن و تانکر آب به دوش مردم، اقدامی غیرمسئولانه و غیرمنصفانه تلقی می‌شود. شهروندان با کنایه‌ای تلخ می‌گویند: «ای کاش جناب وزیر، دست‌کم آدرس فروش مخزن با قیمت مناسب را معرفی می‌کرد یا راهکاری برای ارائه حمایت مالی جهت خرید این ذخیره‌سازهای اجباری ارائه می‌داد.» مردمی که تا همین چند وقت پیش با قبوض نجومی برق در اوج خاموشی‌ها روبرو بودند، اکنون باید برای خرید مخزن نیز زیر بار فشار مالی و تورمی جدیدی بروند.
در سایه سکوت خبری وزارت نیرو، چند روزی است که گزارش‌های مردمی مبنی بر قطعی آب در نقاط مختلف تهران به گوش می‌رسد. بسیاری از شهروندان از خاموشی‌های گسترده آب در بازه زمانی ۱۲ شب تا ۵ صبح به تابناک خبر می‌دهند؛ با این حال، وزارت نیرو از ارائه توضیحات و شفاف‌سازی در این خصوص اجتناب کرده و صرفاً وزیر به اعلام کلی «صفر شدن فشار آب» اکتفا می‌کند.
اما این پرسش های کلیدی همچنان مطرح است:
به نظر می‌رسد که این دست توصیه‌ها، نه تنها کمکی به حل مشکل نخواهند کرد، بلکه نشان‌دهنده ضعف در مدیریت بحران در وزارت نیرو است. همچنین رونق کاذب بازار تولید و خرید مخازن در شهرها، که می‌تواند محل جولان دلالان و افزایش فشار اقتصادی بر مردم شود، هیچ‌گاه جایگزین پاسخگویی شفاف و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های کشور و جلوگیری از هدررفت منابع آب نخواهد شد.
این شیوه مدیریتی، که عملاً فشار اقتصادی را بر طبقات ضعیف جامعه بیشتر می‌کند، نمی‌تواند به عنوان «دستاورد مدیریتی» دولت قلمداد شود. بحران‌های آب و برق نیازمند حضور یک فرد متخصص، با تجربه و با اشراف استراتژیک و اهلیت مدیریتی هستند تا جایگزین مدیری شوند که با تکرار مداوم هشدارهای سخت و تحمیل هزینه‌های سنگین به مردم، هیچ اقدام و برنامه موثری برای حل بحران ندارند و نهایت توصیه به خرید مخزن می کنند!
