در هفته‌های اخیر، بازار سرمایه ایران با نگاهی امیدوارانه به مذاکرات غیرمستقیم میان تهران و واشنگتن، روندی مثبت را تجربه کرد.

به گزارش دنیای اقتصاد، برگزاری منظم این مذاکرات در روز‌های شنبه طی سه هفته گذشته، به‌عنوان سیگنالی از ثبات و پیشرفت دیپلماتیک تلقی می‌شد. اما این هفته، تعویق دور چهارم مذاکرات که قرار بود در رم برگزار شود، نگرانی‌هایی را در میان فعالان بازار ایجاد کرده است.

بر اساس اظهارات وزیر امور خارجه عمان، این تعویق به دلایل لجستیکی انجام شده و تاریخ جدید پس از توافق طرفین اعلام خواهد شد. در‌عین‌حال، برخی منابع سیاسی نزدیک به مذاکرات، تاخیر را ناشی از مواضع متناقض دولت آمریکا و تلاش برای تغییر چارچوب گفت‌و‌گو‌ها دانسته‌اند؛ موضوعی که از نظر تهران می‌تواند نشانه‌ای از عدم جدیت طرف مقابل در مسیر تفاهم باشد. تا زمان نگارش این یادداشت شایعاتی در مورد برگزاری دور چهارم مذاکرات در چهارشنبه به گوش رسیده است.

با این تفاسیر بازار سرمایه که در هفته‌های گذشته با امید به کاهش تنش‌ها و گشایش‌های اقتصادی رشد قابل‌توجهی را تجربه کرده بود، حالا با نوعی تردید روبه‌رو شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد هم‌زمان با دور نخست و دوم مذاکرات، شاخص کل بورس تهران رشد چشمگیری داشت و ارزش بازار بسیاری از صنایع افزایش یافت. حتی در بخش‌هایی که پیش‌تر با رکود مواجه بودند، نشانه‌هایی از بازگشت تقاضا دیده شد. این رفتار، بیش از آنکه بر مبنای واقعیات اقتصادی روز باشد، ریشه در خوش‌بینی فعالان بازار به بهبود شرایط کلان سیاسی داشت.

اما وقفه ایجاد شده در مذاکرات، پیام روشنی برای بازار دارد: روند دیپلماتیک نه‌تنها شکننده است، بلکه تحت‌تاثیر تصمیمات و ملاحظات پیچیده‌ای قرار دارد که لزوما قابل پیش‌بینی نیست. در واقع، بازار امروز در حال آزمون‌وخطا میان امید به بهبود و واقعیت‌های متغیر سیاسی است.

در کنار بورس، سایر بازار‌های مالی نیز نسبت به تحولات دیپلماتیک واکنش نشان داده‌اند. نرخ ارز که پس از آغاز مذاکرات با روندی کاهشی مواجه شده بود، در روز‌های اخیر با توقف در کانال‌های قیمتی همراه شد و سپس خود را تا حوالی کانال ۸۵هزار تومان بالا کشید. بازار طلا نیز همین وضعیت را تجربه کرده است.

کارشناسان اقتصادی معتقدند که ثبات در فرآیند مذاکرات، حتی بدون دستیابی به نتیجه فوری، می‌تواند نقش مهمی در حفظ آرامش بازار‌ها ایفا کند. از همین رو، تاخیر در مذاکرات نه‌تنها از منظر سیاسی، بلکه از نظر روانی نیز تاثیر بسزایی بر اقتصاد دارد. در این میان، مهم‌ترین درس برای بازار سرمایه، درک این واقعیت است که امیدواری بدون پشتوانه به تحولات سیاسی، نمی‌تواند مبنای پایدار تصمیم‌گیری باشد.

تجربه این هفته به‌خوبی نشان داد که نظم در برگزاری مذاکرات، خود به‌اندازه نتیجه آن اهمیت دارد. اگرچه هنوز زمان و مسیر گفت‌و‌گو‌ها پایان نیافته، اما همین تعویق چندروزه کافی بود تا شاخص‌های بورسی متزلزل شوند و سرمایه‌گذاران با احتیاط بیشتری به معاملات نگاه کنند.

در نهایت، بازار سرمایه امروز با آزمونی جدید مواجه شده است؛ آزمونی که نه تنها به مهارت تحلیلگری، بلکه به صبر و درک واقع‌بینانه از سیاست و اقتصاد نیاز دارد. پایداری و بازدهی در چنین فضایی، از آن کسانی خواهد بود که تصمیم‌های خود را نه صرفا بر پایه اخبار مقطعی، بلکه بر اساس شناخت ساختارها، تحولات بنیادی و افق‌های میان‌مدت اتخاذ کنند. در غیر این صورت، بازار همان‌طور که با خوش‌بینی بالا می‌رود، با بدبینی هم می‌تواند به‌سرعت سقوط کند.