میانگین ماهانه حباب سکه امامی از فروردین۹۷ نشان می‌دهد انتظارات تورمی طی سالیان اخیر با وجود نوسانات، رشد چشمگیری داشته است. از ابتدای۹۷ تا جهش ارزی سال۱۴۰۱، حباب سکه بین ۰ تا ۱۵درصد درحال نوسان بود. هجوم حباب به محدوده ۱۵درصد، نشانه رشد انتظارات تورمی و کاهش به محدوده صفر، نشانه فروکش کردن این انتظارات است. پس از تحولات سال۱۴۰۱، کف حباب سکه به محدوده ۱۰درصد و سقف آن به ۲۵درصد تعدیل شد و پول‌های جدید وارد بازارهای مالی شدند. بازدهی‌های عجیب در سکه و طلا نیز حکایت از تاثیر افزایش سیال بودن پول دارد.

بازار سهام نیز معمولا با تاخیر به انتظارات تورمی واکنش نشان می‌دهد. با رشد قیمت ارز و بهبود سودآوری شرکت‌ها به واسطه تعدیل P/E بلندمدت بازار، قیمت سهام ناچار است حتی با تاخیر بسیار زیاد رشد اسمی را ثبت کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد با فرض مطابقت انتظارات تورمی با حباب سکه امامی، می‌توان دو سناریو را برای بازار سهام ترسیم کرد.

در صورتی که حباب سکه در مقیاس ماهانه به زیر ۱۷درصد کشیده شود، رکود در بازار حاکم خواهد شد. به طور معمول در این شرایط گفته می‌شود پول در بازار نیست. تیر۱۴۰۲، فروردین۱۴۰۳ و آبان۱۴۰۳، سه مقطع زمانی است که بازار سهام به دلیل خروج پول وارد فاز رکود شد.

این درحالی است که با عبور میانگین حباب سکه در مقیاس ماهانه از مرز ۱۷درصد و رشد آن به محدوده سقف۲۵ تا ۳۰درصدی، پول‌های جدیدی وارد بازارهای مالی شده و می‌توانند رالی جدیدی را به وجود آورند. نمونه این موضوع در اسفند۱۴۰۲، مهر۱۴۰۳ و اسفند۱۴۰۳ تکرار شده است که با عبور حباب سکه از ۱۷درصد همراه با کاهش ریسک‌های سیستماتیک، بازار سهام رالی خوبی را تجربه کرد.

اکنون با انتشار اخبار مثبت مذاکرات و امن‌ شدن فضای سرمایه‌گذاری در ایران، حباب سکه به محدوده ۱۷درصد در مقیاس ماهانه رسیده و هنوز به زیر این محدوده نرسیده و تثبیت نشده است. به نظر می‌رسد در صورتی که سیگنال‌های مثبت از فضای سیاسی کشور مخابره شود، پول‌ قابل‌توجهی از سوی سرمایه‌گذاران وارد بازار سهام شود. با فرض آنکه حباب سکه در این محدوده باقی بماند، خطری بورس را تهدید نمی‌کند.