با این حال، بسیاری از اعضای ارشد تحریرالشام از جمله رهبران آن، همچنان از اعضای جبهه النصره بودند و ایدئولوژی و اهداف مشابهی را دنبال کردند. از این‌رو، اگرچه تحریرالشام به‌طور رسمی از القاعده فاصله گرفته است؛ اما روابط داخلی و ایدئولوژیک آن با جبهه النصره و گروه‌های جهادگرا همچنان حفظ شده است. نکته مهم‌تر اما این است تحریرالشام گروه‌های تروریستی دیگری را نیز جذب و متحد کرد. این گروه شامل اعضای چندین سازمان دیگر مانند نورالدین زنکی، جیش‌الاسلام و احرارالشام بود. به گفته کارشناسان، ترکیه با حمایت از تحریرالشام اهدافی همچون تضعیف موقعیت کانتون‌های کرد در شمال سوریه، ارتقای جایگاه منطقه ای ترکیه در سیاست‌های آتی ترامپ و امتیازگیری از روسیه به‌عنوان یکی از متحدان سوریه را تعقیب می‌کند. جنایات تحریرالشام و ضرب‌الاجل به کردها برای ترک مناطق حلب و حما و رقه موجب آوارگی ده‌ها هزار نفر در این زمستان خشک و سرد شده است؛ بازگشت جنایتکاران تحت حمایت ترکیه را می‌توان پیروزی دیپلماسی بر سیاست نام نهاد. سیاست، عرصه گفت‌وگو و اندیشه‌ورزی به سود آرمان‌های انسانی و ارتقای زندگی بشریت است؛ درحالی‌که دیپلماسی منافع خاص یک کشور یا اتحادیه را تامین می‌کند و می‌تواند جنایاتی همچون نسل‌کشی در غزه و حلب را رقم بزند.
