فرآیند تشخیص پارکینسون پیچیده است و شامل معاینه دقیق و ارزیابی موردی توسط پزشک می‌شود. حال محققان دانشگاه منچستر (UM) روشی ابداع کرده‌اند که در آن با نمونه برداری از لایه چرب پوست می‌توان بیماران مبتلا به پارکینسون را با دقت ۸۵ درصد از افراد سالم تشخیص داد.

محققان به ایده تشخیص پارکینسون از روی نشانگرهای زیستی (biomarkers) با دید جدی‌تری نگاه کرده و امیدوارند با استفاده از آن بیماری را در مراحل اولیه و پیش از مرگ اکثر سلول‌های تولیدکننده دوپامین در مغز و بروز علایم شدید، تشخیص داده و مدیریت کنند.

پژوهشگران در این تحقیق یک رویکرد غیر تهاجمی را برای تشخیص پارکینسون مطرح کرده‌اند که در آن با استفاده از سواب (swab) از لایه چرب روی پوست به نام سبوم (Sebum) نمونه‌برداری می‌شود. محققان فکر می‌کنند که این ماده مملو از مولکول‌های خاص بوده و بیماران مبتلا به پارکینسون بیشتر از دیگران آن را تولید می‌کنند.

این تحقیق با حضور ۵۰۰ شرکت کننده سالم و مبتلا به پارکینسون و با نمونه‌برداری از سبوم آن‌ها در قسمت فوقانی کمر انجام شد. محققان پس از بکارگیری چندین روش طیف‌سنجی جرمی (mass spectrometry) برای تحلیل محتویات شیمایی نمونه‌ها، متوجه بالا یا پایین بودن سطح ۱۰ ماده شیمایی در نمونه‌های گروه پارکینسون شدند. پژوهشگران با استفاده از این نشانگرهای زیستی توانستند مبتلایان را از افراد سالم با دقت ۸۵ درصد تشخیص دهند.

محققان در قالب تحقیقی جداگانه اما مرتبط از روش طیف‌سنجی جرمی برای نظارت بر مواد شیمیایی به مرور زمان استفاده کردند. بررسی‌ها از تغییر در این مواد و به ویژه فرآیند پردازش چربی و میتوکندری در بیماران مبتلا به پارکینسون خبر داد. پژوهشگران دریافتند که می‌توان از فناوری سواب علاوه بر تشخیص پارکینسون، برای نظارت بر پیشرفت آن نیز استفاده کرد.

پژوهشگران می‌گویند این تست «سریع، ساده و بدون درد» بوده و به دلیل استفاده از فناوری‌های کنونی، ارزان قیمت است.

نتایج این تحقیق در قالب دو مقاله در ژورنال‌های ACS Central Science و Nature Communications منتشر شده است.