به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اسپیس، این اتفاق در سال ۱۹۳۷، در ۲۱ ماه آگوست رخ داد و سومین ماه کامل در تابستان ۱۹۳۷ بود، فصل تابستانی که در مجموع چهار ماه کامل را مشاهده می کرد. نام هایی برای هر قمر در یک فصل تعیین می شد: مثلاً اولین قمر تابستان را ماه اوایل تابستان، دومی ماه نیمه تابستان و آخرین ماه تابستان اواخر تابستان نام داشت.
اما هنگامی که یک فصل خاص دارای چهار ماه است ظاهراً سومین ماه "آبی" نامیده می شود تا چهارمین و آخرین ماه همچنان به عنوان ماه متاخر خوانده شود.
بیشتر بخوانید:
اما آیا ماه می‌تواند واقعاً آبی به نظر برسد؟ بله ... اما فقط در شرایط جوی خاص. پس از فوران عظیم آتشفشانی کراکاتوآ در سال ۱۸۸۴، ابر عظیمی از خاکستر و غبار به استراتوسفر بالای سطح زمین تزریق شد. ذرات ریز خاکستر به اندازه یک میکرون به عنوان یک فیلتر عمل کردند، نور قرمز را پراکنده کردند و ماه و خورشید را به رنگ آبی متمایل کردند که ماه‌ها پس از انفجار در بسیاری از نقاط نیمکره شمالی دیده می‌شد.
