احسان روحی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به وضعیت نمایشنامه نویسی در خراسان رضوی، اظهار کرد: نمایشنامه نویسی یک پروسه تخصصی است. همه نویسندگانی که در سطح استان یا کشور وجود دارند از یک نقطه فعالیتشان را شروع کردهاند، اما اینکه چگونه شروع کنیم، از اینکه چگونه ادامه دهیم مهمتر است. گاهی در داوریها یا در جلسات خوانش با متون نمایشی مواجه میشویم که در ساختارهای اولیه نمایشنامه نویسی مشکل دارند و اساساً چیزی بهعنوان نمایشنامه شکل نگرفته که بتوانیم در مورد آن حرف بزنیم.
وی افزود: به همین دلیل ما در برنامه «شنبههای خوانش» به همراه گروهی از دوستان تلاش میکردیم که با نقد و بررسی آثار نویسندگان جوان، معرفی منابع معتبر و دعوت از صاحبنظران این حوزه، این مشکل را پوشش دهیم. به جرأت میتوانم بگویم بالای ۳۰ نمایشنامهای که در شنبههای خوانش، خوانده شد بعدها به اجرای عمومی رسید و حداقل ۱۰ نویسنده جدید که میتوان در مورد آثارشان حرف زد به جامعه نویسندگی مشهد اضافه شدند.
این هنرمند تئاتر با اشاره به موفقیت نویسندگان دهه ۸۰ مشهد، خاطرنشان کرد: ما در حوزه نویسندگی مشهد با حضور بزرگان حرکت بسیار خوبی را از دهه ۸۰ تا اوایل دهه ۹۰ انجام دادیم که باعث راهاندازی موجی در سطح کشور شد. با این حال فکر میکنم در چند سال اخیر نسل جدیدی که کارش را آغاز کرده نتوانسته است با نویسندگانی که از دهه ۸۰ وارد شدهاند رقابت کند و ما در این چند سال اخیر نویسنده شاخصی نداشتیم که بتواند با نویسندگان نسل قبل خود رقابت کند.
روحی ادامه داد: هیجان بازیگری و کارگردانی در میان جوانان همواره به نویسندهشدن ارجحیت داشته و تبعات این مسئله در سالهای آینده دیده خواهد شد. احساس میکنم در حوزه آموزش ناموفق عمل کردهایم، البته آموزش نیازمند این است که کسی بخواهد آموزش ببیند و خودش را در معرض آموزشدیدن قرار دهد. با این حال امیدوارم نسل نویسندگانی که در دهه ۸۰ وارد این حوزه شدند بتوانند آثار خوبی تولید کنند تا همچنان اسم مشهد به عنوان قطب درامنویسی کشور بر سر زبانها بیفتد.
روحی با اشاره به جایگاه نویسندگان مشهدی در کشور، گفت: بسیاری از نویسندگان مشهدی، نه تنها در سطح مشهد، بلکه حتی در سطح کشور هم آثارشان تولید میشود. گاهی دوستان از شهرهای دیگر با ما تماس میگیرند تا از ما متن بگیرند و اجرا کنند و این یک اتفاق مثبت و یک ویژگی منحصر به فرد برای حوزه درام نویسی مشهد است.
وی با تأکید بر نقش رسانهها برای خروج از این بحران، اظهار کرد: معتقدم نبود حساسیت حوزه رسانه به این مسئله و نپرداختن به هنر درامنویسی یا درامنویسان موفقی که آثار شاخصی دارند، یکی از مسائلی است که در حال حاضر باعث بروز این شرایط شده است. رسانهها میتوانند با معرفی نویسندگان صاحب سبک استان به بهبود شرایط و آشنایی نویسندگان نوقلم با آثار آنها، کمک کنند.
این هنرمند تئاتر ادامه داد: از طرفی با توجه به شرایط دشوار حوزه چاپ و نشر و نبود اعتماد کارگردانها و عوامل دیگر، نویسندگان تازهکار فرصتی برای بروز و نمایش هنرشان نمییابند، مگر اینکه خودشان تصمیم بگیرند بدون داشتن تخصص کارگردانی، متن خودشان را کارگردانی کنند تا اثرشان فرصت نمایش پیدا کند. با این حال در برنامه «شنبههای خوانش» بستری فراهم شده بود که هنرمندان میتوانستند به هم اعتماد کنند، آزمون و خطا داشته باشند. با این حال با کمرنگ شدن جریان تئاتر، میتوان در رسانهها به این مسائل پرداخت و این چالش که حوزه تئاتر و نویسندگی با آن مواجه شدهایم را بررسی کرد.
انتهای پیام