قاضی زاده: با یاد و نام امام شهیدان شهدای انقلاب شهید عزیزمان شهید رئیسی عزیز خیلی خوشبختم مجدداً زیارتتان می‌کنم جناب رضوانی عزیز در خدمتتان هستیم

قاضی زاده: حقیقتاً هنوز هم برای خودم خیلی باورش سخت است که باید در میان دوره بیاییم و به صورت ناگهانی انتخابات ریاست جمهوری برگزار کنیم از دست دادن شهید رئیس به نظر من قابل جبران نیست منتها من تا آخرین دقایق تقریباً دو ساعت مانده به پایان ثبت نام صبر کردم بر اون افرادی که که محترمند برای من شاید ثبت نام کنند و نیاز به حضور من باشر دیگر، اما چون دیدم از بین دوستانی که در کابینه هستند و دنبال این هستند که باید حتماً راه شهید رئیسی عزیز ادامه پیدا بکند و آن افرادی که مورد انتظار من بودند ثبت‌نام نکرده‌اند دیگر لاجرم برای اینکه مردم مضطر نشوند در انتخاب و بالاخره دستشان باز باشد برای انتخاب بیشتر تصمیم گرفتم که ثبت نام کنم.

قاضی زاده: عدم غنیمت شمردن زمان، شهید رئیسی تذکر می‌داد به اعضای کابینه می‌گفت وقت نداریم و مرتب توی جلسات کابینه وقت نداریم وقتی که ما زمان رو از دست می‌دهیم تازه قدرش را بیشتر می‌دانیم نه اینکه حرکت نبود اقدام نبود بلکه بیشتر، سریع‌تر، قوی‌تر با وقت گذاری بیشتر باید انجام می‌شد

قاضی زاده: این بحث خیلی در دولت هم می‌شد که بالاخره دولت شهید رئیسی دولت تحول بود و دولت مبارزه با فساد، برقراری عدالت هر دوی این مفاهیم حتماً نارضایتی درست می‌کنند که شما وقتی می‌خواهید تحول درست بکنید می‌خواهید یک حرکت پویا انجام بدهید می‌خواهید انقلاب در سازوکار‌ها انجام بدهید خوب یک عده مدیر نشسته و خسته و حال ندار و اداری و صبح ساعت هشت صبح و دو بعد از ظهر برو اینها در سیستم هستند که اصلاً کلاً خیلی به آینده نگاه ندارند خوب اینها ناراحت میشوند، چون به هر حال می‌خواهی راهش بیندازی می‌خواهی به تحرک وادارشان کنیم یا وقتی بخواهی با عدالت برقرار کنی بخواهی با فساد مبارزه بکنی خوب آنهایی که جیره خوار بودند پروژه بگیر بودند ارتباطات نمی‌دونم خاصی به آن سازمان سیستم داشتند، درآمد‌های داشتند خوب اینها قطع می‌شود دیگر خوب اینها علیه شما شروع می‌کنند به اصطلاح اقدام کردن چه اون‌هایی که به لحاظ مبانی فکری شما را قبول ندارند چه اون‌هایی که به لحاظ عملی تکانی می‌کنند طبیعتاً علیه شما موضع می‌گیرند یا خودشان به میدان می‌آیند یا لشکری را جمع می‌کنند می‌آورند یا فضای رسانه بالاخره شما را بی‌نصیب نمی‌گذارند فکر کنم شما گرفتار این چیز‌ها خیلی شدید آقای رضوانی خیلی مورد لطفی

قاضی زاده: اصلا غیر از این معنا ندارد.

قاضی زاده: وقتی ما می‌گوییم سازوکار‌های حکمرانی کشور جوری تغییر پیدا بکند که شفافیت برایش حاکم بشود، رقابت آزاد و بدون انحصار و رانت درش حاکم بشود نظام ارزشی دینی برای حاکم بشود اصلا دولت مردم، دولت خانواده مبنایش همین است دیگر

قاضی زاده: بله من یک پزشک جراح هستم، خانومم هم پزشک است ما در اطراف میدان شهدای تهران که جزو محلات متوسط تهران زندگی می‌کنیم یک آپارتمانی داریم حدوداً بیست سال ساخت است و دنبال زندگی اشرافی نبودم نه اینکه امکانش را نداشتم با توجه به رشته خودم خانومم این‌ها تا حدی امکان فراهم شدنش برایم بوده منتها خوب اینجوری تربیت شده‌ایم که این دنیا را مسیر سعادت انشاءالله اخروی قرار بدهیم برای خودمان اگر خدا ان‌شاءالله خط به شهادتش بکند

قاضی زاده: نه الحمدلله نه باغی، نه ویلایی به لطف الهی یک ماشین بیشتر ندارم هیچی نه خدارو شکر

قاضی زاده: از این سوزوکی‌هایی که سال نود و پنج تولید ایران‌خودرو است

قاضی زاده: بله داخلی

قاضی زاده: دو تا فرزند دارم یک دختر دارم که دانش جوی آخر مهندسی برق شریف است یک پسر دارم دانش‌آموز است پایه یازده است

قاضی زاده: هنوز به سنی که پدر و مادرش را گرفتار بکنند نرسیدند الحمدالله البته بچه‌های خیلی خوبی هستند امیدوارم همین‌طوری بمانند،

 

خدا کمکشان کند خیلی الحمدالله از من بهتر هستند

قاضی زاده: یکی از دلایل موفقیت من این بود که من بین مصلحت مردم و رضایت مردم مصلحتشان را انتخاب کردم کار درست من مثال بزنم بنیاد شهید خوب بیست سال بود بنیاد بعد از بنگاه‌داری خارج می‌شد به خاطر مسائل داخلی و بالاخره سؤالاتی که ایجاد می‌کند خیلی سخت این کار انجام می‌شد ما تو این سه سال این کار را کردیم یعنی سازمان اقتصادی کوثر را از بنگاه‌های اقتصادی کار یک نهاد فرهنگی اجتماعی، نهاد انقلاب مقدس نبود و ابلاغ هم شده بود به ما با تمام حرف و حدیث مطالب و فشار‌های داخلی و بیرونی و اینکه شما بالاخره نام تان به خطر می‌افتد و خارج شدیم و الان در شرف انجام است یعنی تا پایان دولت این تمام می‌شد اگر همه مدیران تصمیم بگیرند اون چیزی که درست است و قانون هست و ابلاغ شده انجام بدهند خوب آن جلو می‌رود، یعنی هر کس بخواهد به فکر آبروی خودش باشد هیچ کاری انجام نمی‌شود.

 قاضی زاده: آن چیزی که تلاش کردم باشم این است که بی‌حساب حرف نزنم، مبتنی بر کارشناسی صحبت کنم وعده بیخود ندهم، مشورت کنم صادق باشم و اخلاق را رعایت کنم و تو زندگی شخصی سالم باشد، اینها سعی کردم باشم حالا این چه قدر مردم به این رسیدند نمی‌دانم

قاضی زاده: خوب ما هم مثلا دوره قبل من شعاری داشتم که تو اوج سقوط بورس بود دیگر آن اولش اتفاق افتاد من گفتم که با فرمان رئیس‌جمهور می‌شود سه روزه وضعیت بورس را اصلاح کرد خیلی دست گرفتند و تخریب کردند و به نظرم یک مقداری سوء تفاهم شد و مخالفین هم کسانی که حالا رقیب بودند بهش دمیدند تمسخر کردند متاسفانه بخشی از فضای مجازی ما هم ادب ازش یک مقداری دور شد.

قاضی زاده: نگاه کنید اعتماد مثل هزار چهارصد نیست، چون هزار چهارصد ما یک مقداری منابع مالی تو بازار سرمایه هنوز داشتیم الان یک مقدار سخت‌تر شد یعنی برگرداندن اعتماد، اونجا سریع‌تر برمی‌گشت، چون هنوز فضا بوی یک مقداری مزمن نشده بود به عبارت بهتر یه زخم ناسوری شکل نگرفته بود

قاضی زاده: بله

قاضی زاده: متاسفانه هم دوره قبل بعضی از بداخلاقی‌ها را داشتیم توی انتخابات همین دوره این بداخلاقی را داریم کسی که می‌آید تو عرصه انتخابات در فرهنگ دینی ما خودش را باید اصلح بداند اگر اصلح نداند ورودش به انتخابات خلاف شرع است متاسفانه بعضی‌ها، چون چون در انتخابات ما این را باب کرده‌اند یک رئیس جمهوری با

 معاون اولش اومد کاندیدا شد این فرهنگ راه‌اندازی کردند حالا آنها خودشون چه طوری فکر می‌کنند متفاوت است