ماجراهای کیانوش رستمی را گویا تمامی نیست. هر از چند گاهی، صحبتی می کند و حاشیه ای درست می کند و تهش هم که می شود عملکرد و رکورد، هیچ است و هیچ! او فقط حرف می زند و حرف مفت زدن هم مفت است و رایگان!
وزیر ورزش در یک برنامه که توسط نهاد ریاست جمهوری برگزار شد، مجبور به مواجهه با کیانوش رستمی شد؛ قهرمانی که سالهاست هیچ دستاوردی نداشته الا سروصدای بیخود و اوت کردن مداوم وزنه ها! او زمانی قهرمان بود و طلای المپیک را بر گردن داشت اما در همان روز مانده و هنوز فردایش را نفهمیده و ندیده گویا. ادعاهای واهی دارد که اعداد و ارقام نشان می دهد که پوچ است و تو خالی اما هنوز هم بر آنها اصرار دارد. دیگر حرف هایش و رفتارهایش خسته کننده و منزجرکننده شده و متاسفانه فقط موجب اتلاف وقت است و حوصله!
حالا نیز از رفتن و مهاجرت می گوید که شاید باید بگذاریم برود تا بفهمد که این ذهنیات مه آلودی که از خود و توانایی هایش دارد، چه سرابی است! حیف از این همه هزینه و زمان که صرف رستمی شد که در عمل، سالهاست یک جفت پوچ مطلق بوده و جای شایسته ها و توانمندها را گرفته ...
