همشهری آنلاین- فرشاد شیرزادی: میرجلال‌الدین کزازی، شاعر، حافظ‌پژوه و شاهنامه‌پژوه گفت: «از دید من دو تن، شالوده‌های آنچه من آن را ناخودآگاهی تباری ایرانی می‌دانم، ریخته‌اند.»
نویسنده کتاب «دفتر دانایی و داد» افزود: «یکی اوستادان اوستاد سخن پارسی، فردوسی است که ناخودآگاهی فراگیر تباری ایرانی را بنیاد نهاده یا دست‌کم به نمود آورده است.»
وی توضیح داد: «دو دیگر خواجه دانای راز شیراز، حافظ است.»
کزازی تأکید کرد: «حافظ شالوده‌ریز ناخودآگاهی فروگرفته ایرانی است. در روزگاری در تاریخ ایران که آن را روزگار پس از اسلام می‌نامیم.»
