عصر ایران - در فیلم ماتریکس محصول سال 1999 دو صحنه وجود دارد که به صحنه‌های Bullet Time (زمان گلوله) معروف است و برای اولین بار در سینما چنین صحنه‌ای با استفاده از جلوه‌های ویژه خلق شده است.

این لحظه وقتی رخ می‌دهد که شخصیت نئو با بازی کیانو ریوز روی پشت‌بام در مقابل گلوله‌های شلیک‌شده خم می‌شود و دوربین دور او می‌چرخد در حالی که زمان تقریباً ایستاده است، لحظه‌ای که تکنیک Bullet Time برای اولین‌بار در سینما به‌طرز بی‌سابقه‌ای دیده می‌شود و اثر بصری آن بعدها در فیلم‌ها و رسانه‌های دیگر مانند بازی‌های کامپیوتری الهام‌بخش شد.

این صحنه مرجع است چون برای اولین‌بار زمان سینمایی را از حرکت دوربین جدا کرد. تکنیک bullet time با استفاده از (چندین دوربین ثابت + حرکت مجازی) اجازه داد، گذشت زمان تقریباً متوقف شود، اما نگاه تماشاگر آزادانه در فضا حرکت کند. بعد از این صحنه، زبان بصری سینمای اکشن برای همیشه تغییر کرد و صدها فیلم و بازی و تبلیغ از آن تقلید کردند.

چرا با وجود تقلیدها هنوز بی‌همتاست؟

چون در فیلم ماتریکس این تکنیک فقط جلوهٔ بصری نیست؛ کاملاً با مفهوم داستان (کنترل واقعیت، عبور از قوانین فیزیک) هماهنگ است. در تقلیدها معمولاً تزئینی است، اما اینجا بخشی از معنا و جهان فیلم است.