عصر ایران- دختر جوان شادمانه و با شتاب از یکی از شعبه های برند مشهور «زارا» در فرانسه بیرون می‌زند. لباس‌هایی را که در دست دارد نخریده بلکه سهم او از غارت فروشگاه در جریان اعتراضات اخیر در فرانسه و خصوصا در پاریس است.
دختر جوان نه سعی دارد چهره خود را بپوشاند و نه احساس شرم دارد و به عکس بسیار شادمان است و نشان می‌دهد تنها نبوده و شادی او به خاطر موفقیت در مسابقه بر سر غنیمت بیشتر بوده است!
به یاد صحنه ای در سال ۱۳۵۷ افتادم. تظاهر کنندگان یک مشروب فروشی در تقاطع خیابان شاه (جمهوری) و سی متری (کارگر) را آتش زدند. اما کسانی اجازه ندادند شعله ها بیشتر درگیرد و تنها برخی از موجودی مغازه را به خیابان آوردند و دست به صندوق پول هم نزدند. بعد از انقلاب هم تا مدتها با عنوان اغذیه فروشی فعالیت می کرد.
سلطنت‌طلبانی که به انقلابیون مداراجوی ۵۷ به خاطر اتفاقات بعدی انگ شورشی می‌زنند شبیه چنین تصاویر را نشان دهند. لابد برخی به پاره‌ای رفتارها با زنان بدنام قلعه اشاره می کنند. بله. از این دست حوادث رخ داد اما غارتی در کار نبود. شگفتا که وقتی کاخ نیاوران یا سعدآباد را گرفتند هم هجومی نشد.
آنان که به ۵۷ انگ شورش می زنند به این پرسش پاسخ نمی دهند که اگر شورش بود چرا شاه در نیمه آبان ۵۷ در توصیف آن از لفظ انقلاب استفاده کرد و اگر شورش بود کو شورشیانی که مغازه های مردم را غارت کنند؟
البته این نوشته در راستای تبلیغات ضد غربی صدا و سیما نیست که با شوق گزارش های خبرنگار خود از پاریس را پخش می کند در حالی که بلافاصله مخاطب با خود می گوید خبرنگاران خارجی و فرانسوی چه آزادانه تظاهرات را پوشش می دهند.
این اشاره هم خالی از لطف نیست که اگر نخواهیم خیلی هم برای خودمان نوشابه باز کنیم بد نیست به آتش سوزی فروشگاه کورش در چهارراه پارک وی ( که در حال حاضر آتش نشانی شده) اشاره کنیم که سال ۵۴ یا ۵۵ آتش گرفت و به کورش چادری مشهور بود ( زیر یک خیمه بزرگ برپا بود و سازه بتونی یا فلزی نداشت) و موجودی آن به چشم بر هم زدنی به غارت رفت! /م.خ
