به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، رفتن به داخل سیلو‌ها و بیل زدن دستی غلات نه تنها یک کار دشوار است، بلکه خطراتی مانند گیر افتادن یا دفن شدن در دانه، گرفتار شدن در نقاله و ابتلا به بیماری ریوی ناشی از تنفس غبار غلات را به همراه دارد. دانه‌های انباشته شده باید به طور دوره‌ای تراز شود تا جریان هوا به خوبی بین آن‌ها برقرار باشد. پوسته‌هایی که روی سطح آن‌ها تشکیل می‌شوند نیز باید شکسته شوند.
این ربات که به کمک پدر و پسری به نام‌های چاد و بن جانسون (Chad and Ben Johnson) که یکی معلم و دیگری مهندس برق است، ساخته شده، با ابعاد تقریباً ۵۰۸ میلی‌متر و وزن ۲۳ کیلوگرم، دانه‌های ذخیره شده را با حرکت مارپیچ موتوری، توزیع می‌کند. طبق گفته سازندگان، یک شارژ ۲۰ دقیقه‌ای باتری آن برای ۹۰ دقیقه تا دو ساعت استفاده مناسب است.
چاد در این باره می‌گوید: در حال حاضر این ربات به سرعت یک فرد با بیل کار می‌کند و از راه دور توسط انسان کنترل می‌شود. این موضوع بدان معناست که الگو‌های حرکتی را به تنهایی اجرا می‌کند، اما کاربر انسانی همچنان تصمیم‌های اصلی را می‌گیرد. سازندگان امیدوارند تا پایان تابستان امسال ربات سطح ۲ مستقل شود و بتواند تمام وظایف را به تنهایی انجام دهد در حالی که یک کشاورز به سادگی این موضوع را نظارت می‌کند.
چاد در خاتمه می‌گوید: ما در مسیر تهیه نرم افزار این ربات در اواخر پاییز امسال هستیم، اما فعلا باید مقررات ایمنی محصول را بررسی کنیم. سیلو‌های غلات به دلیل خطر انفجار گرد و غبار به عنوان مکان‌های خطرناک طبقه بندی می‌شوند، بنابراین ربات سرخرطومی غلات باید آزمایش‌های ایمنی سخت گیرانه را پشت سر بگذارد.