برترین‌ها: نظارت بر تولیدات محصولات نمایش خانگی، یعنی آثاری مثل رهایم کن و یا رئالیتی شوهایی مثل پدرخوانده را از هفته گذشته رسما دست صداو سیما سپردند، در واقع وقتی صداوسیما متوجه شد که در رقابت با محصولات نمایش خانگی دست پایین دارد، آنتنش بیننده ندارد، تصمیم گرفت رقیب را پایین بکشد و هر طور شده دوباره مرجعیت خودش را احیا کند! البته در نظر داشته باشید که همین نمایش خانگی هم خیلی تحفه خاصی نیست، اما خب در قیاس با صداوسیما وضعیت بهتری دارد و حداقل بخش‌هایی از واقعیت را نشان می‌دهد، اگر در صداوسیما نگران تار موی بازیگران خانم هستند، حداقل در نمایش خانگی کمی وضعیت طبیعی‌تر است. چیزهایی مثل سیگار کشیدن خانم‌ها که بخشی از واقعیت غیرقابل انکار است و اصلا و اساسا مسائلی از این دست فضای آثار نمایش خانگی را در قیاس با تلویزیون بهتر نشان می‌دهد. این مطلب البته تلاش دارد با عکس و ویدیو نشان بدهد که چه تفکری پشت محدودسازی آثار نمایش خانگی وجود دارد. مثلا این استدلال عجیب روزنامه جام جم را بخوانید:
«مسمومیت و مرگ عده‌ای بر اثر مشروبات الکلی که اخیرا خبرساز شد، تحت تاثیر هنجارشکنی‌ها و قبح‌زدایی و عادی‌سازی آشکار سریال‌های شبکه نمایش خانگی قرار دارد. این روزنامه همچنین مدیران شــبکه نمایش خانگی را متهم به انفعال و بی‌اعتنایی به دغدغه‌مندی و احساس مسئولیت ساترا کرد که به نمایش انواع و اقسام هنجارشکنی‌ها اصرار دارند.»
ماجرای این تصویر بالا از این قرار است؛ پنجشنبه برخی فعالان سینما و تلویزیون استوری‌هایی مشترک با کپشن پایان نمایش خانگی در صفحات اینستاگرام خود منتشر کردند و نوشتند: با چراغ سبز رئیس دولت، نمایش خانگی هم دست صداوسیما افتاد و این یعنی سونامی ممنوع‌الکاری هنرمندان. بحث البته در شبکه‌های اجتماعی ادامه دارد
مصطفی قاسمیان(روزنامه نگار) نوشت: «دیشب(جمعه) ۲۰:۳۰ گزارشی پخش کرد درباره محتوای ناجور نمایش خانگی و این که چه خوب شد صداوسیما ناظر سریال‌ها شد، اما بعضی نمونه‌هایی که از بی‌بندوباری در نمایش خانگی آورد، سریال‌هایی مثل «قهوه ترک» و «سیاه‌چاله» بود که از ساترا مجوز دارند :)))»
توئیت قاسمیان به نکته جالبی اشاره دارد و در واقع از یک تناقض عجیب و غریب در تصمیم‌گیری‌ها حکایت دارد، از کارهایی ایراد گرفتند که خودشان مجوز داده بودند!
خبرگزاری تسنیم(که در میان برخی کاربران از آن به عنوان یک خبرگزاری ارزشی یاد می‌شود) هم از عادی سازی مصرف سیگار نوشت: «همزمان با تعدد پخش سریال‌ها در شبکه نمایش خانگی موجی از ولنگاری فرهنگی در بین خانواده‌ها رخنه کرده است و آن معرفی و نمایش انواع مخدرهاست که می‌تواند زمینه‌ساز بروز آسیب‌های اجتماعی باشد.»
کاربری به نام سبحان با ادبیاتی صریح نوشت: چرا نمی‌خواین متوجه بشین چرا مشترکین نمایش خانگی زیاد شده؟ چرا تعداد بیننده در تلویزیون کم شده؟ بازم سیاست زور و فیلتر ؟چرا فک می‌کنین همه چی باید باب میل شما باشه بقیه حق ندارن؟
این توئیت عجیب و غریب کاربری به نام «حاج یونس» نمایانگر خواست عده‌ای هست که نقطه ثقل این سانسورها هستند: درحالی که ساترا ، ق.ق و بقیه ارگان‌های نظارتی در خواب‌ناز هستند، نماوا درحال پخش بدون سانسور والیبال ایران و آمریکاست.
برای این که بهتر متوجه شوید که سطح مورد انتظار تصمیم‌گیرندگان از سانسور چقدر و چگونه است، به برخی از نمونه‌های قدیمی‌تری ارجاع داده‌ایم
مثلا محسن درباره سانسور مچ دست بازیگر سریال نیسان آبی(در همان زمان پخش سریال) نوشت: «اون بزرگواری که توی ساترا نشسته و داره فیلم‌ها رو ممیزی می‌کنه، با ۵ سانت مُچ بازیگر هم منقلب می‌شه؟ یکم رو خودتون کار کنید خب...»
یا این توئیت قدیمی «شراره» درباره سریال «میدان سرخ»: برای اینکه جونان گام دومی هم تحریک نشن در سریال میدان سرخ هم روسری مهتاب کرامتی رو با نقاشی چند سانت جلو آوردند.
اهورا هم به سانسور مسخره و ضایع مو دختر بچه‌های سریال شبکه مخفی زنان در شبکۀ نمایش خانگی اعتراض کرده بود و نوشته بود: تموم کنید این مسخره بازی‌هاتونو
سانسور این لحظه از سریال «زخم کاری» در زمان پخش سریال روزگاری سوژه شده بود: کل یه سکانس رو برای همین یک صحنه سانسور کردید؟! موتور سواری ممنوع بود، ترکِ موتور نشستن هم ممنوع؟
بهزاد هم با انتشار تصویر زیر نوشت: این هم نتیجه پاستوریزه‌بازی‌ها! سانسور سیگار در نسخه نمایش خانگی ناهید. پناه ببریم به همون سانسورچی‌های رسمی!
