خبرگزاری فارس _ همدان، جشن انقلاب در همدان آن هم در بهار ۴۵ سالگی طور دیگری بود انگاری همه با هم مردم و مسئول دوش به دوش آمدند تا کاری کنند کارستان.
از آن کارهایی که در تاریخ طنین‌انداز می‌شود و تا ابد قاب تصویرش استثنایی، یکی از همان بهترین‌های جشن تولد انقلاب «بنر نوشته» بود؛ بنری با طول و عرض بزرگ دفترچه خاطراتی شد به بلندای تاریخ ایران که عشق ایران و ایرانی را به رخ بکشاند.
حالا اگر بخواهیم جمله‌های یادگار شده و ثبت شده برنامه «به عشق ایران بنویسید» را قلم کنیم می‌شود: «تا آخرین نفس ایستاده‌ایم، ما پیروز این میدانیم، سلام بر رهبر آزاده، جانم فدای رهبر، هستیم با سیدعلی، زنده باد ایران، من یک سرباز وطنم» و هزار جمله برخاسته از اعماق جان همدانی‌ها.
بنر نوشته ایده‌ای بود ناب برای ثبت جملات عاشقانه ایرانیان به همت اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان همدان، تا احساس یک همدان باشد و ابدی شود این شور در ۲۲ بهمن سال ۱۴۰۱.
راستش را بخواهید مردم و مسئول فرقی نداشت و گوشه به گوشه این بنر یادی بود از ایرانی استوار و قوی، نامی بود از رهبر فرزانه انقلاب و پیامی که ما هستیم، تا جان در بدن داریم هستیم.
پیر و جوان و محجبه و فکلی آمدند و رسم جدید و خط به جا گذاشتند، کودکان و نوجوانان هم پا بلندی می‌‌کردند و دستشان را کش می‌دادند تا برسد برای نوشتن «ایران». حالا اگر از حروف بدون نقطه کلاسی اولی‌ها بگذریم به شوقی می‌رسیم که میان خیل جمعیت متبلور شد و مانا.
زنده باد نوشتن تا آخرین نفس ایستادن، قافیه مشترک جمله‌سازی همدانی‌ها بود و این بار درست مثل تمام این سال‌ها گل کاشتند وسط دروازه عاشقی.
پایان پیام/89033/
