خبرگزاری فارس-همدان، علی پنبه‌ای: پس از اعتراض امام خمینی(ره) به شاه و دولت در سال ۱۳۴۱ و بیان آن جمله تاریخی از سوی معمار کبیر انقلاب اسلامی یعنی: «ای آقای شاه! ای جناب شاه! من به تو نصیحت می‌کنم دست از این اعمال و رویه بردار. من میل ندارم که اگر روزی ارباب‌ها بخواهند تو بروی مردم شکرگزاری کنند. من نمی‌خواهم تو مثل پدرت شوی» رویدادها و اتفاقات طور دیگری شد و با اینکه شاه هر روز ابرقدرت‌تر می‌شد اما پایه‌های سقوطش نیز قوی‌تر می‌نمود.
با اینکه سال ۱۳۴۲، قیام بزرگ ملت ایران سرکوب شد و اسدالله علم، نخست وزیر وقت با توپ و گلوله در مقابل مردم ایستاد و ملت را به خاک و خون کشید، اما شبکه بزرگ روحانیت با محوریت مسجد هر روز جان تازه‌ای پیدا می‌کرد چراکه رهبر خود را شناخته بود. با تبعید امام، کار تمام نشد و بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌های رهبر دینی و سیاسی جامعه هر روز بر آگاهی مردم می‌افزود. جشن‌های ویران‌کننده ۲۵۰۰ ساله به جای تحکیم پایه‌های سلطنت آنطور که شاه از آن انتظار داشت، رویکرد غربگرایانه و تجمل‌گرایانه حکومت پهلوی را بیش از پیش آشکار ساخت و امام آن را در بیانیه شدیداللحنی «بزم اهریمن» خواند.
روشنگری دستگاه دین با محوریت و رهبری امام خمینی(ره) هر روز گسترده‌تر می‌شد تا اینکه سال ۱۳۵۶ انقلابیون شالکه خود را یافته و مبارزات علنی شد. در این ایام در همدان عالم گرانقدر حضرت آیت‌الله معصومی همدانی معروف به آقای آخوند، رحلت یافتند و تشییع پیکر این بزرگوار نقطه عطفی شد تا مبارزات مردم همدان وارد مرحله جدیدی شود و عملا در راهپیمایی‌ها و تظاهرات نوک تیز شعارها علیه شخص شاه باشد.
با ورود به سال ۱۳۵۷ مردم همدان مصمم بودند اقدامات گسترده‌تری را به انجام برسانند و در عمل همه اقشار پا در میدان گذاشتند که نمونه بارز آن رویداد ۳۰ مهر توسط دانش‌آموزان همدانی بود. روز ۲۶ دی همزمان با فرار شاه از کشور، مردم همدان به جشن و پایکوبی پرداختند و حتی قیمت‌های هنگفتی برای خرید روزنامه‌ای که تیتر اول آن عنوان «شاه رفت» بود، پرداختند. حالا دیگر همه در انتظار ورود رهبر خود بودند تا به رژیم طاغوت برای همیشه پایان دهند و حکومتی مبتنی بر دین الهی برپا دارند.
موج التهاب در همدان، مردم در انتظار ورود امام
امام خمینی(ره) اعلام کرد به زودی به کشور بازخواهد گشت، اما زمان آن محل اختلاف بود، هر روز تاریخ جدیدی اعلام می‌شد، دولت بختیار به دنبال آن بود که این اتفاق رخ ندهد، اما مردم یکپارچه انتظار امام را می‌کشیدند، مردم همدان با شنیدن این پیام برای ورود امام لحظه‌شماری می‌کردند. آن روزها رویدادهای متفاوتی در گوشه و کنار همدان رخ داده بود، آیت‌الله مدنی رهبری بلامنازع مبارزان همدانی بود که یار راستین امام به حساب می‌آمد او حتی حاضر نشده بود که رساله منتشر کند چراکه وجود امام را به عنوان مرجع تشیع کافی می‌دانست.
آیت‌الله مدنی با تدبیری عاقلانه و به دور از تنش به طوری که خونی از بینی کسی نیامد، مجسمه شاه را آن هم به دست نظامیان پایین کشید. در شهرستان نهاوند ۹۷ روز زودتر مجسمه شاه را پایین کشیده بودند. هر روز راهپیمایی و تظاهرات با حضور اقشار مردم و سخنرانی روحانیون در گوشه و کنار استان در جریان بود. مردم عکس امام خمینی(ره) را به جای مجسمه منهدم شده شاه به اهتزاز درآورده بودند و عملا اعلام کردند که دیگر حکومت شاه محلی از اعراب ندارد.
دولت بختیار موفق نشد مانع از ورود امام شود چراکه در سراسر کشور تظاهراتی علیه دولت وقت صورت گرفت در استان همدان نیز مردم با برپایی تظاهرات گسترده که روزنامه ندای میهن ۷ بهمن ۱۳۵۷ آن را گزارش داده، خواهان ورود امام شدند. در روز ۸ بهمن نیز جمعیت قابل توجه و بی‌نظیری از مردم همدان طی یک تظاهرات گسترده خواستار بازگشت امام خمینی(ره) شدند. علاوه بر مردم افسران، همافران و کارکنان پایگاه شاهرخی(شهید نوژه) نیز دست به راهپیمایی به طرفداری از امام زدند، آنها از چندی قبل با شهید مدنی ارتباطات خود را برقرار کرده بودند و اخبار را به سمع و نظر آیت‌الله مدنی می‌رساندند. پایگاه شاهرخی چنان در حوزه انقلاب فعال بود که چندی شایع شده بود امام از طریق این پایگاه وارد کشور خواهد شد و مردم به سمت پایگاه حرکت کردند.
تحصن برای ورود امام خمینی(ره)
روزی روحانیون همدان به رهبری آیت‌الله مدنی پس از برگزاری نماز مغرب و عشا در مسجد میرزاداوود در خیابان باباطاهر متحصن شدند و اعلام داشتند تا بازگشت امام خمینی به ایران در تحصن خواهند ماند، جمع کثیری از مردم نیز به این اجتماع ملحق شدند.
نکته قابل توجه در مبارزاتی انقلابی این بود که تنها مسلمانان در این حرکت عظیم حضور نداشتند بلکه اقلیت‌های مذهبی نیز به انقلاب پیوستند. در همین راستا کلیمیان همدان با اعلام حمایت از انقلاب مردم مسلمان و امام خمینی(ره) یک کنیسه را طی مراسمی با حضور آیت‌الله مدنی به مسلمانان تقدیم کردند که کنیسه مذکور به نام مسجد امام خمینی نامگذاری شد. بدین ترتیب اقلیت‌های مذهبی نیز در مبارزه علیه رژیم و مردم همراه شدند.
بالاخره دولت بختیار تسلیم شد و پرواز امام وارد فرودگاه مهرآباد شد، پیش از آن مردم همدان آماده حرکت به سوی تهران و استقبال از امام خمینی(ره) شدند. مردم به رهبری آیت‌الله مدنی مقابل مسجد جامع همدان تا امامزاده عبدالله(ع) جمع شدند و با ۶۶ دستگاه مینی‌بوس و اتوبوس و تعداد بی‌شماری سواری به سوی تهران حرکت کردند. آنها ساعت ۳ بامداد ۱۲ بهمن به میدان آزادی رسیدند و همراه سیل عظیم جمعیت به بهشت زهرا رفتند و پای سخنرانی امام نشستند و باقی در داخل شهر به شادمانی پرداختند.
هر طبقه و صنف به نصب پرده‌های مطول در عرض خیابان‌ها پرداختند، عده‌ای که موفق نشدند و یک اتفاق مهم در همدان رخ داد و افرادی که موفق نشدند با ماشین خود را به تهران برسانند از طریق تلویزیون مراسم ورود امام و استقبال از ایشان را مشاهده کردند. این برنامه که از طریق ماهواره اسدآباد برای تلویزیون ای سی سی آمریکا مخابره می‌شد، توسط کارکنان مایکروویو برای مردم همدان نیز پخش شد. به این ترتیب مردم استان همدان تنها ایرانیانی بودند که توانستند پخش مستقیم مراسم را از فرودگاه تا بهشت زهرا به طور کامل تماشا کنند.
فرماندهی کل قوا؛ خمینی(ره)
پس از ورود امام خمینی(ره) به ایران، در شهر همدان ۱۰ هزار نفر از اهالی با سر دادن شعار «فرماندهی کل قوا خمینی» در خیابان‌های شهر تظاهرات کردند. از سوی دیگر کارکنان اداره‌ها و اصناف مختلف همدان به محض شنیدن خبر ورود امام با انتشار اعلامیه و نصب پلاکارد ضمن خیر مقدم‌گویی با مردم و انقلاب اعلام همبستگی کردند. نمایندگان انجمن شهرستان استعفا دادند و مردم از نمایندگان خود در مجلس شورای ملی خواستند استعفا بدهند و مدیریت شهر و استان را به رهبری آیت‌الله مدنی به دست گرفتند.
دولت بختیار تصمیم گرفت حکومت نظامی اعلام کند که به فرمان امام مردم آن را نادیده گرفتند و مردم همدان نقش تاریخی خود را در پیروزی انقلاب ایفا کردند. مردم همدان جلوی تیپ ۳ همدان که قصد حرکت به سوی تهران داشت را گرفتند.
۲۱ بهمن ارتش سوم کرمانشاه که به منظور سرکوب مردم تهران به سوی این شهر حرکت کرد که در طول مسیر از اسدآباد تا همدان با مقاومت مردم روبرو شد به طوری که مردم در مسیر جاده اسدآباد کرمانشاه موانع ایجاد کردند و حتی با آنها درگیر شدند. تانک‌ها با مقاومت مردم در نهایت در همدان متوقف شدند، در آن روز مردم بنا به دستور آیت‌الله مدنی به جاده کرمانشاه- تهران هجوم بردند و ضمن مسدود کردن جاده افراد مسلح در تانک‌ها را خلع سلاح و اسلحه‌های آنها را جمع‌آوری و به محل تعیین شده منتقل کردند.
وقتی روز ۲۲ بهمن انقلاب به پیروزی رسید و صدای انقلابیون از طریق رادیو و تلویزیون به گوش تمام مردم ایران رسید، مردم همدان با شنیدن این خبر غرق در شادی و سرور شدند و به همدیگر تبریک گفتند و شیرینی توزیع کردند.
فردای آن روز مردم هنگ ژاندارمری در خیابان میرزاده عشقی و شهربانی را تصرف کردند و ۳۴ دستگاه تانک توسط آنها ضبط شد.
پایان پیام/۸۹۰۴۰/
