همشهری آنلاین _ مریم باقرپور: شهرک چشمه در زمان ساختش قرار بود، شبیه محله‌ای در شهر «رم» پایتخت «ایتالیا» باشد. چون اگرچه این شهرک، ۴۰ سال پیش بر روی زمین‌هایی ساخته شد که پر از درختان «گیلاس»، «توت» و «سرو شیرازی» بود، اما خانه‌های احداث شده در آن اغلب ویلایی بودند و در خوش آب و هواترین نقطه تهران قرار داشتند. اما با گذر زمان و تشکیل تعاونی کارکنان شرکت «راه‌آهن»، هویت این شهرک تغییر کرد و در اطراف آن برج‌ها و ساختمان‌های بلند مرتبه ایجاد شد. خیابان «هوانیروز»، بلوار «امیر کبیر» و خیابان «یاس» از خیابان‌های مهم و اصلی شهرک چشمه هستند و بلوارهای آن بیشتر به نام درختان و گیاهان مانند «گلها»، «کاج»، «اقاقیا»، «بنفشه»، «سروستان» و... نامگذاری شده‌اند. در این شهرک مانند بافت گیاهی شایع تهران، کلونی‌ای از درختان «انار» هم وجود داشته است که با توجه به آب و هوای خنک و خشک محله، به‌صورت سنتی در گوشه و کنار شهرک، درختان انار همچنان به چشم می‌خورند.