محققان احتمال وجود سیاه چاله هایی بی‌نهایت بزرگ را مطرح کرده اند که وسیع ترین سیاه چاله‌های شناخته شده موسوم به «فوق‌کلان‌جرم» در برابر آنها ناچیز به نظر می‌رسند.

یکی از بزرگ‌ترین سیاه چاله‌های شناخته شده در قلب کهکشان خانگی ما یعنی راه شیری قرار گرفته است؛ سیاه چاله‌ای از نوع کلان‌جرم (SMBH) با ۴ میلیون برابر جرم خورشید. بزرگ‌ترین سیاه چاله‌هایی که تاکنون شناخته شده‌اند، از نوع فوق‌کلان‌جرم (UMBH) بوده و جرمی بیش از ۱۰ میلیارد برابر خورشید دارند. برای مثال جرم سیاه چاله‌ای که در مرکز کهکشان Holmberg 15A قرار گرفته، ۴۰ میلیارد بار از جرم خورشید بیشتر است. حال محققان ابعاد کاملاً جدیدی برای سیاه چاله‌ها مطرح کرده اند که به سختی در مخیله می‌گنجد.

محققان با انجام تحقیقات جدید نظریه تازه‌ای در مورد تشکیل سیاه چاله‌ها ارائه کردند. به گفته آنها تحت شرایط صحیح، سیاه چاله‌ها می‌توانند آنقدر بزرگ شوند که برای توصیف آنها باید به جای کلمه کلان‌جرم یا فوق‌کلان‌جرم از کلمه جدیدی استفاده کرد. این سیاه چاله‌ها «به‌طور حیرت‌آور بزرگ» (stupendously large black holes) یا به اختصار SLAB نامگذاری شده و به خاطر ساختار کاملاً متفاوت به گونه‌ای غیر قابل باور از دو نمونه‌ای ذکر شده بزرگتر هستند.

محققان می‌گویند سیاه چاله‌های کلان جرم با بلعیدن ستاره‌های در حال مرگ و یا ترکیب شدن با سیاه چاله‌های دیگر بزرگ‌تر می‌شوند، SLABها اما از نوع آغازین بوده و بنابراین می‌توانند جرم‌هایی بسیار بزرگتر داشته باشند. به سیاه چاله‌هایی که به فاصله کوتاهی پس از مه‌بانگ شکل گرفته‌اند، آغازین یا Primordial گفته می‌شود.

محققان بر اساس مدل Primordial جرم SLABها را بین ۱۰۰ میلیارد تا ۱ کوینتیلیون (۱۰^۱۸) برابر جرم خورشید تخمین زده‌اند. اگر سیاه چاله ۱ کوینتیلیونی وجود داشته باشد گستره افق رویداد آن بیش از ۶۲۰ هزار سال نوری خواهد بود!

یافته‌های این تحقیق در ژورنال Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.