خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: قسمتم در روز عاشورا کتاب الفبا شد و گل‌ورچین کردن حروف، از قرار باید میان عطر و بوی کلمات تفال بزنم به آنهایی که معطرند به شمیم کربلا؛ بعد تند تند با رقص انگشتان بر سر کیبورد بنوازم؛ از ه دو چشم شروع می‌کنم و بعد ی و حمزه، نهایتاً ت آخر را می‌نشانم وسط صفحه و بعد از آن ب، ی و باز هم ت آخر.
از اینجا به بعد دلم هُری می‌ریزد و بغض از مژه‌هایم ریسه می‌شود، دست و دلم با هم می‌لرزد، اما باید از پسش برمی‌آمدم؛ بی‌وقفه تمام واقعه را با یک نفس در ذهن جا دادم و باز هم افتادم به جان کیبورد؛ الف و لام و بعدش عین و ب دوباره الف و سین.
و این گونه روزی عاشورای امسالم روایت از «هیأت بیت‌العباس» شد، هیأتی که جنس عزاداری و غمخواریش فرق می‌کند انگاری قرار و مدار نانوشته دارند از همان‌هایی که پای آبرو در میان است درست مثل حکایت آبروی عشق و مشک.
از عزاداری تا ایده‌های ناب دهه هشتادی‌ها
در بحبوحه ایستگاه‌های صلواتی و دسته‌های حسینی وقتی مجموع صوت عاشورایی و طبل و سنج درهم می‌پیچید و در گوشه‌ای از دل خانه می‌کرد، پای عهد و پیمان را وسط کشیدم و پرسیدم؛ از روزانه‌های بیت‌العباس و دوشنبه‌های مهربانی، از شب و روزهای محرم و ایستگاه‌های صلواتی، از کرامات و فهرست بلندبالای معجزات.
منصور جلیلوند رئیس هیأت امنای «هیأت بیت‌العباس تویسرکان» سفره دلش را باز می‌کند و از پیشینه هیأت می‌گوید: «این هیأت یکی از قدیمی‌ترین هیأت‌های تویسرکان است که ۳۶ شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرده و واقفش حاج رضاقلی محمدظاهری است؛ یعنی واقف حسینیه، مسجد و کانون قرآن، هیأت بیت‌العباس همه اعیاد و شهادت‌ها فعالیت دارد علاوه بر آن دوشنبه هر هفته روضه‌خوانی و زیارت عاشورا برگزار می‌شود.
و اما فعالیت خاص این هیأت در مناسبت‌های محرم و صفر به ویژه دهه اول محرم است که تقریباً هر شب هزار تا هزار و ۴۰۰ مهمان را میزبانی می‌کند؛ البته که میزبان اصلی آقا امام حسین است و این دوازده روز اول محرم بیشتر از ۱۴ هزار پرس غذا طبخ و توزیع می‌شود.
نگفته نگذرم امور هیأت توسط صد نفر از جوانان تازه‌نفس اداره می‌شود و گرداننده آن خادمانی از ۱۲ سال تا ۳۷، ۳۸ سال هستند، حتی بسیاری از ایده‌های ناب حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی توسط خادمان دهه هفتاد و هشتاد داده می‌شود.
در کنار مراسم روضه‌خوانی و سینه‌زنی، ایستگاه‌های ثابت صلواتی و توزیع بسته‌های معیشتی هم جای خود را دارد به این ترتیب که هر ۲۰ روز یکبار ۳۰ بسته معیشتی به ارزش هر بسته ۵۰۰ هزار تومان توزیع می‌کنیم و از طرفی هم در ولادت‌ها و شهادت‌ها بساط ایستگاه صلواتی برپا می‌شود.»
قراری برای مهربانی، وعده ما هر دوشنبه
راستش از برنامه‌های هیأت و مجلس گرم حسینی‌اش خبر داشتم ولی حساب و کتاب این هیأت با باقی هیأت‌ها توفیر دارد، از من اصرار و از او انکار تا بالاخره مجاب شد پرده بدرد از راز بیت‌العباس؛ از توفیر این هیأت.
جلیلوند جوان هیأتی و پا به رکاب، صحبت را به وقتی ساز زندگی ناجور کوک می‌شود می‌کشاند و پرده از راز دوشنبه‌های مهربانی برمی‌‌دارد و ادامه می‌دهد: «وقتی زندگی سخت می‌گیرد و گاهی کار به امتحان و تجدیدی می‌کشد یا چرخش عقربه‌ها تلخ می‌چرخد باید دستی باشیم برای کمک، عین دوشنبه‌های مهربانی.
داستان از این قرارست، افرادی که کارتن خواب یا معتاد متجاهر هستند هر دوشنبه برای دریافت خدمات بهداشتی همچون استحمام و اصلاح سر و صورت و مشاوره به هیأت مراجعه می‌کنند و در نهایت با لباس و غذای گرم آماده روان درمانی می‌شوند، به نحوی که هر هفته ۶ نفر در هیأت حضور پیدا کرده و خدمات دریافت می‌کنند.
هر چند اگر تمایل داشته باشند اعتیاد را کنار بگذارند با هماهنگی دادستان تویسرکان بدون هزینه به کمپ‌های ترک اعتیاد معرفی می‌شوند، کمااینکه تا به حال تعدادی از کارتن خواب‌ها به کمپ معرفی و با یاری خداوند و عنایت امام حسین(ع) به جریان معمول زندگی برگشتند.
این دوشنبه‌ها دائماً و بلااستثنا پابرجاست، اضافه بر آن هر هفته خاصه روز دوشنبه برای تمام این افراد که تعدادشان حول و حوش۶۰ نفر است غذا طبخ و توزیع می‌شود، به ویژه اینکه این افراد شناسایی شده و از محل اسکان و استراحتشان باخبر هستیم.
«دوشنبه‌های مهربانی» تاکنون تعطیل نشده و برکات بسیاری برای هیأت و متولیان داشته چراکه اهمیت و ضرورت توجه به این افراد بر هیچکس پوشیده نیست، اغلب خانواده‌های آنها پذیرای‌شان نیستند در حالی که کارتن‌خواب‌ها یکی از بزرگترین آرزوهایشان برگشت به آغوش خانواده است به همین خاطر با خانواده آنها هماهنگ و صحبت می‌کنیم تا این افراد را بپذیرند.
اگر بخواهم آماری بدهم باید بگویم زیر پرچم آقا حسین(ع) ۱۸ نفر به کمپ ترک اعتیاد معرفی و در روند معالجه قرار گرفتند، تجربه زندگی دوباره زیر علم حسین(ع) باعث خودباوری آنها می‌شود، اتفاقی که در هیأت بیت‌العباس رقم می‌خورد.
البته برای حمایت از کارتن خواب‌ها به بهداشت و غذا بسنده نکردیم بلکه در رابطه با حل مشکل اسکان این افراد به ویژه در زمستان رایزنی‌هایی انجام دادیم که امیدوارم به نتیجه برسد، از طرف دیگر هم دادستان تویسرکان قول شغل تضمینی برای بهبودیافتگان را داده و هر یک از این افراد که اعتیاد را کنار بگذارد و در کمپ درمان شود کار آنها قطعی است. تا به حال تعدادی درمان شده و بهبودیافته مشغول به کار شدند؛ مخلص کلام به تعبیری می‌شود کار کرد و نتیجه گرفت.»
از پیشینه هیأت و تعداد گردانندگان بیت‌العباس پل زدیم به دوشنبه‌ها، به همان وقت‌هایی که گمان نمی‌کنی ولی خوب می‌شود؛ همان وقت‌هایی که با گوشه چشمی از چشم‌های خون‌آلود قهقهه خنده در گوش کوچه می‌پیچد و معجزه در حقت تمام می‌شود.
انگاری بیت‌العباس وقفی است افزون بر روضه و مجلس حسین(ع)، دیوار به دیوار خوشی و ناخوشی مردم بنا شده و مأموریت دارد بُعد به بُعد زندگی‌های دور و ورش را تلنگری، تذکری و یا شاید خطابه‌ای باشد.
قرار و مدار عاشقی پشت میله‌ها با پادرمیانی بیت‌العباس
حالا اگر از نهضت مستمر ترک اعتیاد و بهبود کارتن‌خواب‌ها بگذریم، به ارتباط تنگاتنگ هیأت امنای بیت‌العباس با زندان می‌رسیم، به مداح هیأت که هر روز نیم ساعت برای مددجویان و گرفتاران بند مداحی می‌کند و سکوتشان را با گریه بر هم می‌زند.
جلیلوند هنوز حرف برای گفتن دارد از بیت‌العباسی که دست گره کرده به باب‌الحوائج بی‌دست تا ندای آزادی و آزادگی باشد، تا کار هیأت به مشارکت اهالی زندان بکشد و قرعه به نامشان شود؛ او کلامش را پیوند می‌دهد به محل استقرار هیأت و همسایگی با زندان و می‌گوید: «هیأت ما در کوچه زندان مستقر است از همین منظر ارتباط تنگاتنگی با مدیریت زندان داریم تا جایی که یکی از مداحان هر روز یا یک روز در میان به زندان مراجعه و برای مددجویان مداحی می‌کند.
اما امسال برای اولین بار با مشارکت زندان ایستگاه صلواتی به کمک زندانیان رای باز برپا شد، ضمن اینکه از زندانیان رای باز هم به پیشنهاد خودشان در نظافت کوچه و محل رفت و آمد هیأت و حتی کارهای ساختمانی کمک گرفتیم و این شد که اهل بند هم پای دستگاه سیدالشهدا ایستادند.»
می‌دانید که امام حسین فقط برای بچه مذهبی‌ها نیست، گویی قرار و مدار دارد با بعضی‌ها حتی اگر شده پشت میله‌ها ولی قرارش یادش نمی‌رود، گاهی هیأت بیت‌العباس واسطه می‌شود و دمی دو دست بریده عباس(ع).
دو کاسه قند و شکر
نوبتی هم که باشد موعد برکات هیأت است؛ یعنی ترکیب‌بند عاشقانه‌ای که غزل به غزل پای دل در میان است و حال خوب، جلیلوند کلامش را گره می‌زند به معجزاتی که حال و احوالات خوب پیشکش می‌کند و می‌افزاید: «هیأت بیت‌العباس تا دلتان بخواهد برکات و کرامات دارد یکی از مهمترین‌ها همین بس که همه جور آدم با ظاهرهای متفاوت یا خانم‌های کم‌حجاب در مراسم‌ها شرکت می‌کنند و حتی اگر شده دو ساعت پای مجلس امام حسین می‌نشینند، این دستاورد بزرگی است به تعبیری همان برکت مجلس آقاست.
یا حضور جوانان و نوجوانان پاشنه ورکشیده در دستگاه سیدالشهدا با وجود این همه هجمه فرهنگی دشمن که حد و حصر ندارد، هم معجزه است.
اما خواب ائمه و رویای صادقه پای ثابت مجالس هیأت است و از دور و نزدیک به گوش ما می‌رسد که اکثرا یک وجه اشتراک دارند عمدتاً خواب ائمه به ویژه سیدالشهدا توصیه به نماز است و این برای من جوان حتما یک نشانه خواهد بود.
کرامات به یکی دو عنوان خلاصه نمی‌شود ولی معجزه پریشب شنیدنی و گفتنی است، داستان خانمی که همرا با دختربچه کوچکی با یک کاسه قند و یک کاسه شکر به هیأت آمد، وقتی پرس و جو کردیم گفت شفای این دختر لال را پارسال در رفت و آمد به این هیأت و از امام حسین گرفتم و حالا هر چه داشتم نذر امام آورده‌ام یعنی همان دو تا کاسه قند و شکر.»
سِر هیأت‌داری در بیت‌العباس
پیش‌تر گفته بودم هیأت بیت‌العباس توفیر دارد، گویی فتح‌البابی شده برای دغدغه‌های مردم گهگداری از جنس عزاداری، دفعه‌ای از جنس کمک‌رسانی و دمی هم از جنس خیر و برکت؛ از اینجا به بعد بیت‌العباس را دیوار به دیوار دغدغه مردم می‌خوانیم. آقای جلیلوند هم سِر هیأت‌داری با کارکردهای اجتماعی را برملا می‌سازد و یادآور می‌شود: «هیأت‌ها جریان مردم‌نهاد و از بطن مردم هستند بنابراین مشکلات و نیازهای مردم را به خوبی می‌دانند حتی از دور و نزدیک با مشکلات دست به گریبان هستند.
پس اضافه بر فعالیت مذهبی هیأت‌ها مثل برگزاری جلسات، عزاداری‌ها و ایستگاه‌های صلواتی حضور مردم باید دستاوردهای دیگری هم داشته باشد تا جایی که امروزمان با فردا متفاوت باشد.
اصل روضه امام حسین است ولی در کنار روضه باید کارهایی که منشا خیر و برکت هستند را در پیش بگیریم و ایده‌های ناب در ابعاد مختلف و فعالیت‌های گسترده در چنته داشته باشیم.»
احیاء سنت‌های سوگواری حسین در بیت‌العباس/پیرغلامان برکت هیأت‌ها
حکایت هیأت بیت‌العباس همچنان باقی است تا جایی که بناست برشی از اقدامات فرهنگی و صدالبته دلی این هیأت را بازگو کنیم، بیت‌العباسی‌ها مبادرت ورزیدند تا سنن قدیمی عزاداری حسینی را احیا و آداب و فرهنگ سنتی سوگ اباعبدالله را دوباره زنده کنند.
جلیلوند به احیا رسم مشکی‌پوشان قبل از محرم گریز می‌زند و ادامه می‌دهد: «همان طور که پیش‌تر گفتم این هیأت جزو یکی از قدیمی‌ترین هیأت‌های تویسرکان است بنابراین تعدادی از پاتوق‌داران و ریش‌سفیدان از دنیا رفتند اما الان که خدمت شما هستم ۳۰ نفر از پیرغلامان حسینی حضور دارند.
امسال برای اولین بار درصدد احیا رسم مشکی‌پوشان و ادای احترام به پیرغلامان برآمدیم، در این سنت قدیمی که ریشه در سال‌های دور و دراز دارد یک شب قبل از محرم جلسه‌ای با عنوان مشکی‌پوشان برگزار می‌شود و در این جلسه رسمی، لباس مشکی خادمان توسط پیرغلامان حسینی با آداب خاص و وضو پوشانده می‌شود.
امیدوارم این رسم که جنبه احترام به پیرغلامان را دارد و از سنن خیلی قدیمی به شمار می‌رود بین هیأت‌ها رواج پیدا کند و با این آیین از پیرغلامان بیشتر از گذشته بهره بگیریم.»
معجزه‌ای که روی کاغذ نمی‌آید
داستان راستان هیأت بیت‌العباس تویسرکان را با درسی که امسال آقا امام حسین به گردانندگان این هیأت داد تمام می‌کنیم، درسی که با حساب و کتاب و روی کاغذ نمی‌گنجد و باید دل حسینی داشته باشیم.
جلیلوند کلام آخر را در تشریح برآورد هزینه‌های هیأت می‌گوید: «شب اول محرم جلسه گذاشتیم تا روی کاغذ هزینه‌های هیأت را برآورد کنیم، با بررسی اوضاع موجود و گرانی‌ها فکر کردیم شاید یکی دو شب بیشتر از عهده کار برنیاییم اما تا به حال ۱۰ شب مراسم به صورت گسترده با طبخ غذای نذری برگزار شده است.
اصلاً مجلس حسین(ع) که لنگ نمی‌ماند، به وفور مردم با نذورات خود چه به صورت نقدی و چه اقلام خشک مشارکت داشتند، اگر بخواهم خلاصه بگویم آقام حسین خودش هیأت و امور مربوط به آن را هدایت و مدیریت می‌کند این درسی بود که امسال از دستگاه حسینی گرفتیم درسی که کار با حساب و کتاب و روی کاغذ پیش نمی‌رود بلکه با معجزه خود آقا هدایت می‌شود.»
انتهای پیام/89033/
