مهدی کریمیتفرشی روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره اهمیت تولید در سینمای ایران، اظهار داشت: براساس قواعد و اصول فیلمسازی هزینه تولید یک فیلم در سینما به پارامترها و مسائل مختلفی بستگی دارد. از دستمزد بازیگران گرفته تا تعداد لوکیشن، جلوههای ویژه و ...، اما میانگین پولی که یک تهیه کننده و سرمایه گذار برای یک فیلم متوسط باید هزینه کند رقمی بین ۴ تا ۸ میلیارد تومان است. هر چند برای فیلمهای اکشن، پربازیگر و خاص این هزینه گاه تا ۲۰ میلیارد تومان هم خواهد شد.
وی با بیان اینکه افزایش بی ضابطه دستمزد بازیگران گرفته تا گران شدن تجهیزات و دستمزد عوامل فیلم از دلایل افزایش هزینه های تولید فیلم است، گفت: اما مسئله اساسی اینجاست که با وجود بالا رفتن هزینههای تولید به جای اینکه مخاطبان بیشتری به سینمای ایران اضافه شود سرانه مخاطب روز به روز در حال کاهش است.
این تهیه کننده سینما افزود: این مسئله تنها به شیوع بحران کرونا در ایران و جهان بر نمیگردد بلکه چند سالی است که سینمای ایران با این معضل دست به گریبان است. از ضعف کارگردانی و فیلمنامههای ضعیف و بی کیفیت و ضعف بازیگری که بگذریم، نقش تهیه کننده به عنوان صاحب و تولید کننده اثر از همه دلایل دیگر پررنگتر و اثرگذاتر میشود.
کریمیتفرشی ادامه داد: تهیه کنندگی مثل کارگردانی، بازیگری و فیلمنامه نویسی یک فن و تخصص است. متاسفانه در سینمای ایران تهیه کنندگی به سنتیترین و آماتوریترین شکل ممکن در حال اجراست. تهیه کننده باید مولف و صاحب فکر و ایده باشد.
وی با بیان اینکه تهیه کننده باید دارای مدیریتی قوی باشد که بتواند فیلم را از مرحله تولید تا روی پرده رفتن هدایت و حمایت کند، گفت: تهیه کننده رکن اصلی ساخت فیلم است، بنابراین وجود ضعف در این حرفه که متاسفانه در ایران زیاد است، باعث شده فیلمهای ایرانی در منجلاب بی کیفیتی دست و پا بزنند.
این تهیه کننده سینما، گفت: همچنین دستمزد بالا و نجومی بازیگران از عوامل گران تمام شدن تولید یک اثر سینمایی محسوب میشود. بازیگرانی که متاسفانه عدهای از آنان اصلا به کیفیت اثر و ارزش هنری فیلم فکر نمی کنند و مسئله دستمزد در اولویت انتخاب آنهاست.
کریمیتفرشی با طرح این پرسش که آیا با وجود این هزینههای نجومی امیدی به اکران عادلانه این فیلم های سینمایی هست؟ و آیا سرمایه گذار میتواند به بازگشت سرمایهاش امیدوار باشد؟ افزود: از طرفی تامین اجتماعی بازیگران و وضعیت معیشت و بیمه، بویژه در خصوص پیشکسوتان سینما موضوعی است که همواره مغفول مانده است.
وی گفت: عدم برنامه ریزی بلندمدت و ضعف مدیریتی یکی دیگر از مشکلات سینمای ایران است که سالهاست مورد بی توجهی قرار گرفته است. کمبود استراتژی یا تفکر درست اصولی در تصمیم گیری ها در حوزه مسائل هنری و فرهنگی به معضلات امروز سینمای ایران منجر شده است.
کریمیتفرشی خاطرنشان کرد: ما باید ببینیم چه کالای فرهنگی را به مخاطب ارائه می دهیم که انتظار استقبال مخاطب از سینما را داریم. آیا سطح درک و تفکر بالای مخاطبان و انتظاراتی که از یک اثر هنری دارند را در نظر می گیریم ؟ حضور در سینما و تماشای یک فیلم باید برای مخاطب دستاورد داشته باشد در غیر اینصورت عدم احترام به وقت و شعور مخاطب است.