به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ معترضان سریلانکایی روز گذشته به «راجیت‌ها سناراتنه»، نخست وزیر سابق و نماینده پارلمان این کشور که قصد داشت به جمعیت تظاهرکنندگان در کولومبو بپوندد، حمله کردند.
حمله معترضان به آشپزخانه محل اقامت رئیس جمهور
گروه انونیم سیتوآیَن که اخبار سیاسی و جنبش‌های اجتماعی را در جهان پوشش می‌دهد، با انتشار تصویری در حساب کاربری خود در توئیتر گزارش داد، جمعیت معترضی که ماه هاست از کمبود سوخت، مواد غذایی و همچنین قطع روزانه برق و تورم شدید رنج می‌برند، به آشپزخانه محل اقامت رئیس جمهور یورش بودند.
معترضان سریلانکایی روز گذشته پس از متواری شدن گوتابایا راجاپاکسا، محل اقامت وی را در کولومبو به اشغال خود درآوردند.
آتش زدن اقامتگاه نخست وزیر سریلانکا از سوی معترضان
به گزارش وبگاه «اسپکتیتر» معترضان به نخست وزیر سریلانکا، با یورش به اقامتگاه وی، این مکان را آتش زدند.
خبرگزاری آمریکایی «آسوشیتد پرس» پیشتر گزارش داد که در بحبوحه اعتراضات در کاخ رئیس جمهوری در «کلمبو»، «رانیل ویکرمسینگه» نخست وزیرسریلانکا استعفا داد تا مسیر را برای تشکیل یک دولت همه حزبی باز کند.
«دینوک کولامبیج» سخنگوی نخست وزیر گفت که مسینگه به سران حزب گفته است که زمانی استعفا خواهد داد که همه احزاب بر سر تشکیل دولت جدید توافق کنند.
معترضان روز شنبه در بحبوحه خشم فزاینده نسبت به مدیریت بحران اقتصادی که کشور را فلج کرده است، به کاخ ریاست جمهوری یورش بردند. «گوتابایا راجاپاکسا» رئیس جمهور سریلانکا، قبل از تجمع معترضان در محوطه برای استعفا از اقامتگاه رسمی خود در «کلمبو» گریخت.
پلیس پیشتر به سوی معترضانی که محل اقامت رئیس جمهور را محاصره کرده بودند، گاز اشک آور پرتاب کرد. معترضان در نهایت سنگر‌ها را شکستند و وارد اقامتگاه او شدند.
ده‌ها هزار معترض به کاخ ریاست‌جمهوری در پایتخت سریلانکا حمله و آن را غارت کردند تا خشم خود را علیه رهبری که او را مسئول بدترین بحران اقتصادی این کشور می‌دانند، ابراز کنند.
این کشور ۲۲ میلیون نفری با کمبود شدید ارز دست و پنجه نرم می‌کند کمبود ارز واردات ضروری سوخت، غذا و دارو را محدود کرده و آن را در بدترین آشفتگی مالی در هفت دهه گذشته فرو برده است.
فروپاشی اقتصادی سریلانکا پس از همه گیری ویروس کرونا که درآمد‌های حیاتی ناشی از گردشگری و حواله‌های ارسالی را از بین برد، احساس شد. این کشور قادر به تامین مالی واردات ضروری نیست و در نتیجه باعث کمبود برنج، شیرخشک، شکر، آرد گندم و دارو شده، در حالی که تورم سرسام آور مشکلات را بدتر کرده است.
شرکت‌های برق که قادر به پرداخت هزینه سوخت نیستند، خاموشی‌های روزانه طولانی‌مدت را به مردم تحمیل کرده‌اند، در حالی که هر روز صبح صف‌های طولانی اطراف ایستگاه‌های خدمات به وجود می‌آیند، زیرا مردم برای عرضه اندک بنزین در صف هستند.
