این نویسنده افزود: گاهی تقصیر تلویزیون نیست و سازمان هم به کارهای طنزی که پیشنهاد می‌شود بدبین شده است. ما طنزها و کمدی‌‌‌هایی که از آنها استقبال نشده زیاد داشته‌‌‌ایم. سریال‌‌‌هایی که بازیگرانش هم بازیگرانی بوده‌‌‌اند که سال‌ها در حوزه طنز و کمدی فعالیت کرده‌‌‌اند یا عواملش دستی در این حوزه داشته‌‌‌اند اما خروجی کار از ابتدا مایه‌‌‌دار نبوده یا پروسه ساخت شتاب‌زده داشته‌‌‌اند. وی با اشاره به سریال‌‌‌های طنز رضا عطاران که همچنان در بازپخش محبوب مخاطبان هستند، بیان کرد: کارهای طنزی که الان ساخته می‌شود در حد کارهای گذشته نیست، سریال‌‌‌هایی که عطاران ساخته است و هنوز شبکه‌‌‌ها پخش می‌کنند هم دیگر امکان ساخت ندارد و اگر الان همین فیلمنامه‌‌‌ها را بنویسند مجوز ساخت نمی‌گیرد.نویسنده «نون.خ» درباره دیگر دلایل نبود طنزهای خوب در تلویزیون بیان کرد: از دیگر دلایل عمده نبود طنزهای خوب، بازاری شدن آنها است، وقتی کارهای طنز بازار را گرفت و نگاه مخاطب را جذب کرد، نویسنده و کارگردانی هم که بر این حوزه تسلط نداشتند وارد کار شدند چون حس کردند هر اثری در این حوزه دیده می‌شود. مثل زمانی که زنده‌یاد حمید لبخنده سریال‌‌‌هایی مثل «در پناه تو» را ساخت و یک باره بسیاری به ملودرام‌‌‌های این چنینی روی آوردند. اینجا هم کسانی وارد شدند که در عمرشان حتی یک فیلمنامه طنز ننوشته و نساخته بودند. او گفت: مخاطب هم از کارهای طنز رکب خورده است، اگر ۲۰ دقیقه اول او را جذب نکند دیگر کار را تماشا نمی‌‌‌کند. با لمپن بازی و لوده بازی نمی‌توان مخاطب جذب کرد. نویسنده «دورهمی» گفت: با اینکه ناواردها وارد سیستم ساخت و تولید شده‌‌‌اند، اما من شخصا ترسی از کار طنز خوب می‌‌‌بینم که به محض اینکه مخاطبش بالا می‌رود مشکلات بیشتر می‌شود، در صورتی که انتظار می‌رود تشویق‌‌‌ها و حمایت‌‌‌ها بیشتر شود.