تقویفر با بیان اینکه از ابتدای انقلاب تاکنون تولید مرغ به حدود ۱۴برابر افزایش یافته و تولید تخممرغ نیز به حدود ۱۰برابر اوایل انقلاب بالغ شده است، توضیح داد: مصرف سرانه مرغ ظرف ۴۳سال گذشته از ۵ کیلو به بیش از ۳۰کیلو رسیده و مصرف تخممرغ نیز از سه کیلو به بیش از ۱۲کیلو افزایش یافتهاست.
او در ادامه با اشاره به محدودیت تولید سویا و ذرت در کشور گفت: سالانه حدود ۱۰میلیون تن با مبلغی حدود ۵میلیارد دلار واردات سویا و ذرت انجام میگیرد و با توجه به محدودیت تامین آب کشاورزی، در صورت افزایش سرانه مصرف و تولید بیشتر مرغ و تخممرغ، بهنظر میرسد مشکلاتی ایجاد شود، درحالیکه با ایجاد زنجیره تامین و مصرف بهینه خوراک، بخش قابلتوجهی از صنایع از این محل منتفع خواهند شد.
تقویفر، سپس به این نکته نیز اشاره کرد که با توجه به کاهش مصرف گوشت قرمز، مرغ و تخممرغ به منابع عمده تامین پروتئین حیوانی تبدیل شده و این محصولات از نظر امنیت غذایی و امنیت ملی بسیار حائزاهمیت بوده و نیازمند توجه ویژه هستند. این عضو هیاتنمایندگان اتاق تهران در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه تامین نهادههای تولید در این بخش کاملا متکی به واسطهگری است، به ضعفهای صنعت مرغداری اشاره کرد. او پراکندگی در صنعت، ضعف در مطلوبیتهای تولیدکنندگان، مصرفکنندگان و دولت، حجم بالای سرمایه درگردش موردنیاز، راندمان پایین و هدررفت منابع ملی، خروج سود از فعالیت، نوسانات قیمتی شدید در بازار و ضعف در رقابت با محصولات خارجی را از جمله این ضعفها برشمرد.
تقویفر در ادامه به مزایای ایجاد زنجیره بزرگ تولید اشاره کرد و گفت که امکان برنامهریزی دقیق و امکان اجرای آن، دراختیارداشتن کلیه عوامل تولید، اعمال مدیریت فنی و تخصصی در ارکان تولید، افزایش بهرهوری کلیه عوامل و کاهش هزینههای تولید جزو این مزیتهاست.
