خبرگزاری فارس ـ همدان؛ سیداحمد حسنی‌حلم یکی از مبارزان همدان بود که در ایام جوانی و دوران انقلاب همراه راهپیمایان علیه رژیم پهلوی شرکت می‌کرد، این مبارز در گفت‌وگو با فارس به خاطراتی از این دوران پرداخت و اظهار کرد: روز ۳۰ مهر سال ۵۷ بود که به منظور پرداخت قبض تلفن از منزل خارج شدم نزدیک بانک ملی میدان امام (ره) که بودم دیدم تعدادی از جوانان در حال تجمع برای تدارک راهپیمایی هستند.

وی ادامه داد: من که آن زمان سال آخر دبیرستان بودم تصمیم گرفتم به بقیه جوانان بپیوندم، راهپیمایی بزرگی را ترتیب دادیم هر چند ماموران با تهدید و برخورد اجازه این کار را نمی‌دادند، در حین راهپیمایی و ممانعت ماموران، برخی نرده‌های خیابان‌ها را می‌کندند و در این حین با پلیس هم درگیر می‌شدیم.

این مبارز دوران انقلاب خاطرنشان کرد: در این لحظات بود که تعدادی از ماموران از بالای هتل کاخ آن دوران به سمت مردم تیراندازی کردند، ما مقابل مدرسه مرحوم آخوند بودیم که تیراندازی شدید شد و آقای داوری که نفت‌فروشی داشت تیر خورد.

وی گفت: تعدادی از بچه‌ها هم بر اثر اصابت گلوله مجروح شدند ما هم مجروحان را به داخل مدرسه آخوند بردیم و شعار می‌دادیم «می‌کُشم می‌کُشم آنکه برادرم کشت»، در این درگیری‌ها تعدادی از دانش‌آموزان به شهادت رسیدند و این اتقاق باعث شد پس از پیروزی انقلاب نام خیابان شورین سابق به خیابان شهدا تغییر کند.

این مبارز دوران انقلاب به خاطره دیگری اشاره کرد و گفت: شب ۲۱ بهمن بود که به همراه تعدادی از جوانان به شهربانی حمله کردیم و همه سربازان و ماموران آنجا را خلع سلاح کردیم، نیروهایی که آنجا بودند دیدند کار از کار گذشته، شهربانی را رها کردند و رفتند و ما نیز تمام اسلحه‌ها را تحویل دفتر آیت‌الله مدنی دادیم.

وی در ادامه خاطراتش به روز عاشورای سال ۵۷ نیز اشاره کرد و گفت: در این روز برای اینکه صدای مردمی که راهپیمایی می‌کردند را ضبط کنم، بالای پشت بام رفته بودم و صدای شعارها را ضبط می‌کردم؛ جمعیت زیادی از امامزاده عبدالله(ع) به سمت خیابان پاسداران حرکت می‌کردند و شعارهای تندی علیه رژیم پهلوی سر می‌دادند، برخی از ماموران در کشتن مردم ابایی نداشتند اما برخی از ارتشی‌ها و ماموران به مردم می‌پیوستند که مردم برای قدردانی شاخه‌های گل به آنها اهدا می‌کردند.

انتهای پیام/۸۹۰۰۳/