با نگاهی گذرا به شاخص‌های مهم اقتصادی، زخم عمیق کووید-19 بر پیکره اقتصاد جهانی به وضوح دیده می‌شود. شدت ضربه به اقتصاد دنیا به قدری مهیب و ویرانگر بوده است ‌که فریدمن جهان جدید را از نظر تاریخی به پیش از کرونا (BC) و بعد از کرونا (AC) تقسیم می‌کند که کنایه‌ای از جهان قبل از مسیح و پس از مسیح است. پاندمی و قرنطینه‌های اجباری، موجب تعطیلی کسب‌وکارها در جهان شد و مدل‌های جدیدی از شکاف طبقاتی به دلیل رکود سنگین ایجاد شد. در این میان ناکارآمدی نظام بانکداری سنتی نیز خود دلیلی مضاعف بر مشکلات نابرابری است. آمار بانک جهانی تا سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد تعداد قابل توجهی از مردم دنیا (حداقل ۲۲ درصد)، دسترسی به حساب‌های بانکی نداشته‌اند. از طرفی رویکردهای سیاسی و اقتصادی جانبدارانه به نظام بانکی متمرکز سنتی، محدودیت‌های زیادی را به توسعه کسب‌وکارهای محلی تحمیل می‌کند.