عصر قاجار، یکی از دوره‌های حساس تاریخی ایران است که بیش از هر دوره دیگری تحت‌تاثیر دول بزرگ استعماری قرار گرفت. ضعف تشکیلات سیاسی، نظامی و اقتصادی از یک طرف و تهاجم‌های خارجی از سوی دیگر و فقدان شعور سیاسی دولتمردان آن دوره به‌ویژه در برخورد با بیگانگان، باعث شد ایران در مناسبات سیاسی خود به صورت کشوری منفعل درآید که بی‌تردید انگلیس و روسیه بیشترین نقش را در این زمینه داشتند. ساختار اقتصاد سنتی ایران در مقابل اقتصاد صنعتی غرب توان مقاومت نداشت و خیلی زود از پای درآمد. هرچند گام‌هایی در جهت احیای ساختارهای قدیمی اقتصاد و آشنایی با پیشرفت‌های غرب صنعتی برداشته شد، اما چشمگیر نبود. در نتیجه، اقتصاد سنتی و بومی ایران، نتوانست در برابر خیل عظیم کالاهای وارداتی صنعتی غرب بایستد و از آن رو، رفته‌رفته مضمحل شد. تنها چیزی که از این جریان باقی ماند، اقتصاد سنتی - کشاورزی ایران بود.