به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا مدیکال اکسپرس نوشت در یکی از بزرگترین مطالعاتی که تاکنون درباره کرونا انجام شده، پژوهشگران دانشکده پزشکی جانز هاپکینز نشان دادن در افرادی که قبلا بوسیله ویروس آلوده شدهاند و دو دوز واکسن بر اساس mRNA یا RNA پیامبر دریافت کردهاند، نسبت به کسانی که فقط واکسن دریافت کردهاند، میزانهای آنتیبادی بیشتر بوده و برای مدت طولانیتری بالا باقی میماند.
جزئیات این مطالعه که بر روی حدود دو هزار نفر از کادر درمان انجام شده در مجلهی انجمن پزشکی آمریکا (جاما) منتشر شده است.
آرون مایلستون"، نویسنده اصلی این مقاله و اپیدمیولوژیست کودکان در مرکز کودکان جانز هاپکینز میگوید: «این یافتهها به درک بهتر ما از نحوهی عملکرد سیستم ایمنی در برابر کروناویروس کمک میکند.»
دو واکسن مبتنی بر آرانای پیامرسان(mRNA) که در این تحقیقات مورد ارزیابی قرار گرفتند، باعث آشنایی دستگاه ایمنی با پروتئین شاخکی یا گلمیخی سطح ویروس میشوند که ویروس از طریق آن وارد سلول میشود.
در این مطالعه، محققان هزار و ۹۶۰ نفر از کادر درمان بیمارستان جانز هاپکینز که هر دو دوز واکسن فایزر-بیونتک یا مدرنا دریافت کرده بودند را مورد بررسی قرار دادند. ۷۳ نفر از این افراد پیش از دریافت دوز اول به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند و آزمایش PCR آنها مثبت شده بود. این ۷۳ نفر به دو گروه تقسیم شدند، گروهی که ۹۰ روز یا کمتر پیش از تزریق دوز اول واکسن به بیماری مبتلا شده بودند و گروهی که بیش از ۹۰ روز از بیماری آنها هنگام تزریق واکسن گذشته بود.
پس از احتساب نوع واکسن، سن و جنسیت، محققان سطوح آنتیبادی را در افرادی که پیش از دریافت واکسن به بیماری مبتلا شده بودند و گروهی که نشده بودند طی بازههای زمانی یک، سه و شش ماه پس از تزریق دوز دوم با یکدیگر مقایسه کردند. علاوه بر آن این موارد در دو گروهی که به ویروس آلوده شده بودند نیز بررسی شد.
"دیانا ژونگ"، رهبر این تحقیقات میگوید: «ما دریافتیم که افرادی که سابقه ابتلا به بیماری داشتند و واکسن دریافت کرده بودند نسبت به گروهی که تنها واکسن دریافت کرده بودند، سطوح آنتیبادی بالاتری دارند. این میزان یک ماه پس از تزریق دوز دوم ۱۴ درصد بیشتر، سه ماه پس از تزریق ۱۹ درصد و شش ماه پس از دوز دوم ۵۶ درصد بیشتر بود.»
او افزود: «افرادی که بیش از ۹۰ روز از ابتلای آنها میگذشت یک ماه پس از دریافت دوز اول ۹ درصد و سه ماه پس از آن ۱۳ درصد آنتیبادی بیشتری نسبت به گروه دیگر که فاصله دوز اول آنها و بیماری ۹۰ روز یا کمتر بود، داشتند.
"مایلستون" میگوید: «این بدان معناست که فاصله طولانی بین ابتلا و دریافت واکسن میتواند پاسخ آنتیبادی را افزایش دهد.»
