نیروی هوایی ارتش، هنگام تهاجم رژیم بعث به ایران اسلامی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ نیز به عنوان یک نیروی واکنش سریع وارد عمل شد و امیر سرلشکر خلبان شهید فکوری، فرمانده وقت این نیرو با طراحی عملیات ۱۴۴ فروندی با عنوان کمان ۹۹، نخستین پاسخ تجاوز ارتش بعثی را به صدام داد.

 

 

 

 

اگر بخواهیم نقش نیروی هوایی ارتش در دوران دفاع مقدس را بیان کنیم، باید بگوییم که اگر خلبانان نیروی هوایی و پشتیبانی‌ آنها نبود، شاید بسیاری از عملیات‌ دریایی و زمینی، مانند عملیات مروارید و والفجر ۸ نیز به پیروزی نمی‌رسید.

 

این نیرو از پایان دفاع مقدس تاکنون نیز در عرصه‌های خودکفایی، ساخت و تولید تجهیزات جدید و به‌روز، از نیرو‌های پیشگام مسلح به‌شمار می‌رود.

 

نیروی هوایی ارتش از نخستین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی و بعد‌ها در طول دفاع مقدس علاوه بر عملیات‌های مهم، مانند حمله به الولید یا اچ ۳، حمله به اوسیراک، کمان ۹۹، بمباران شهر کوت و بسیاری دیگر از عملیات‌ها نقش مهمی در نابودی توان نظامی ارتش بعثی داشت و در این راه شهدای بسیاری به انقلاب و کشورمان تقدیم کرده است.

 

نخبگان نیروی هوایی ارتش توانستند عملیات‌ بسیاری علیه دشمن بعثی طراحی و اجرا کنند که تا آن زمان نظیر آن در دنیا وجود نداشت. این نوابغ و نخبگان، نه تنها با این عملیات‌ها توانستند دشمن بعثی را مجبور به پذیرش شکست کنند، بلکه کارشناسان نظامی جهان را نیز به حیرت واداشتند.

 

 

 

 

خلبان‌ها در جنگنده‌های اف‌۴ و اف‌۵ نیز از شجاع‌ترین و بهترین خلبان‌های ایران هستند؛ خلبان‌هایی از جمله شهید فریدون ذوالفقاری، شهید علیرضا یاسینی، شهید حسین خلعتبری، شهید مصطفی اردستانی، فرج‌الله براتپور و هوشنگ آغاسی بیگ.

 

اف۵‌ها و اف۴‌های ایرانی نیز ستون‌های زرهی رژیم بعث را در دشت خوزستان به گونه‌ای مورد هدف قرار دادند که دشمن نتوانست به هدف خود و تصرف جنوب خوزستان و دزفول دست پیدا کند. باید توجه کنیم که خلبان‌های ایرانی باعث شدند تا صادرات نفت صدام از حدود دو میلیون بشکه به ۸۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یافت.

 

نبرد‌های هوایی خلبان‌های ایران اسلامی علیه رژیم بعثی عراق نیز بخش جذابی است که متأسفانه کمتر به آن پرداخته شده است.

 

 

 

 

اف۱۴‌های ایران در دست خلبان‌های بزرگی مانند یدالله خلیلی، حسین خلیلی، اسدالله عادلی، جلیل زندی، فضل‌الله جاویدنیا و ده‌ها مرد بزرگ دیگر، نه تنها ۸ سال مانع تسلط هوایی دشمن بر آسمان ایران شدند، بلکه حدود ۱۳۰ پیروزی هوایی ثبت شده تا ۱۹۰ پیروزی غیر رسمی را به‌دست‌ آوردند. در حالی که دشمن تنها توانست ۵ فروند اف۱۴ ایران را ساقط کند.

 

 

نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس به‌طور کلی، ۴ وظیفه اصلی را انجام داد که عبارت‌اند از: شناسایی هوایی، ترابری هوایی تاکتیکی، انهدام زیرساخت‌های اقتصادی و نظامی رژیم بعث عراق و دفاع از تأسیسات زیربنایی کشور.

 

یکی از مهم‌ترین وظایف این نیرو در دفاع مقدس، نابودی مقر‌های دشمن بعثی بود. یعنی همان نقاطی که باید نابود می‌شدند تا در موج حملات دشمن بعثی علیه کشورمان، وقفه ایجاد شود. در این بین، نقش جنگنده‌های فانتوم و خلبان‌ آن‌ها در اجرای این وظیفه بسیار مهمی و حیاتی بود.

 

 

امیر سرلشکر خلبان شهید جهانگیر انقطاع، یکی از خلبان‌های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که در روز پایانی پاییز سال ۱۳۳۰ در یکی از محلات تهران چشم به جهان گشود. دوران ابتدایی و دبیرستان را در زادگاه خود گذراند و مدرک دیپلم ریاضی خود را نیز از مدرسه آزادگان تهران گرفت.

 

 

 

 

او مانند سایر هم‌سن و سالان خود، از همان روز‌های کودکی به پرواز می‌اندیشید و با هواپیما‌های اسباب‌بازی، خود را در نقش یک خلبان تصور می‌کرد؛ تا این‌که پس از دریافت دیپلم، برای رسیدن به علاقه خود به نیروی هوایی ارتش رفت.

 

جهانگیر، پس از انجام معاینات پزشکی و آزمون‌های زبان خارجه در یکم مهر سال ۱۳۵۳ فعالیت خود به‌عنوان دانشجوی خلبانی را در دانشکده خلبانی نیروی هوایی آغاز کرد. دوره‌های مقدماتی پرواز با هواپیمای سبک (بونانزا) و انجام پرواز مستقل (سلو Solo) و همچنین سایر دروس در ایران گذراند و برای دوره‌های پیشرفته به آمریکا رفت.

 

پس از دوره تکمیلی زبان تخصصی و پیشرفته و پرواز با هواپیما‌های آموزشی تی ۴۱ و جت تی- ۳۷ و جت مافوق صوت تی- ۳۸ به دریافت نشان خلبانی مفتخر شد، به ایران بازگشت و به جمع خلبان‌های هواپیمای F ۴ در پایگاه ششم شکاری بوشهر پیوست.

 

 

 

 

وقتی در روز‌های پایانی تابستان سال ۱۳۵۹ بسیاری مشغول خداحافظی با تابستان و آماده کردن فرزندان خود برای مدرسه رفتن بودند، به ناگاه صدای چند انفجار در شهر‌های بزرگ ایران، همه را شوک‌زده کرد. این صدا‌ها ناشی از حمله جنگنده‌های رژیم بعثی عراق به کشورمان بود.

 

او و سایر همرزمانش که نمی‌توانستند این حمله را تحمل کنند، به‌سرعت لباس رزم خود را بر تن کردند و به پرواز درآمدند. پس از پرواز‌های متعدد برون مرزی، شناسایی و همچنین حضور در عملیات‌ مختلف، در نهایت، نوبت به پرواز پایانی جهانگیر رسید.

 

۱۲ اردیبهشت‌ سال ۱۳۶۱ مأموریت ابلاغ شده برای نابودی نیرو‌های احتیاط دشمن بعثی در حوالی بستان است. جهانگیر و خلبان روادگر به‌عنوان کابین عقب، ساعت ۶ صبح همان روز به پرواز درآمدند.

 

پرواز آنها یکی از مأموریت‌هایی بود که باید در قالب آزادسازی خرمشهر انجام می‌شد تا این شهر از چنگال بعثی‌ها رهایی پیدا می‌کرد؛ اما هنگام پرواز در آسمان و بر فراز جفیر، از سوی جنگنده دشمن مورد هدف قرار گرفتند و خلبان‌ها از جنگنده، خارج شدند. 

 

 

 

 

خلبان منوچهر روادگر، به اسارت مزدوران بعث عراق درآمد و پس از پایان جنگ تحمیلی، در تاریخ ۲۴ بهمن سال ۱۳۶۹ به همراه سایر آزادگان سرافراز، به کشورمان بازگشت؛ اما جهانگیر که مانند همرزم خود با چتر در حال فرود بود، در بین آسمان و منطقه‌ میان خط مقدم خودی و دشمن، از سوی توپ‌های ضد هوایی دشمن به رگبار بسته شد و ناجوانمردانه به شهادت رسید.

 

امیر سرلشکر خلبان شهید جهانگیر انقطاع، یکی از خلبان‌های شهید جاویدالاثر نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس بوده که هنوز پیکر پاک او پیدا نشده است.