او در ۲۰سالگی سرکارگر فروشگاه مارتین شد و بعدتر به مدیرکلی این کمپانی رسید. وی در ۱۹۱۵ با لوسیل مین وارینگ ازدواج کرد. در ۱۹۲۸ وی مارتین را ترک کرد و به هواپیمایی Consolidated در بوفالوی نیویورک رفت؛ جایی که در نهایت معاون و مدیرکل آن شد. هنگامی که کمپانی «کنسالیدیتد» به سندیگو نقل مکان کرد، بل در بوفالو ماند و شرکت خودش، یعنی شرکت هواپیمایی بل را با ۵۶ کارمند در ۱۹۳۵ تاسیس کرد. او همراه با ۴۴ صنعتگر دیگر در یک تور جاسوسی که از سوی دولت آمریکا برنامهریزی شده بود، در ۱۹۳۸ از آلمان بازدید کرد. او در آنجا هلیکوپتر Focke-Wulf Fw ۶۱ را مشاهده کرد و از طرح یک کارخانه هواپیماسازی آلمانی برای کارخانه «نیاگارا فالز» خود بهره برد. طی جنگ جهانی دوم، هواپیماسازی بل ایرکبرای پی۳۹ و جنگنده کینگ کبرای پی۶۳ را ساخت.
جنگنده ایرکامت پی۵۹ این کمپانی در واقع نخستین هواپیمای آمریکا با موتور جت به شمار میرفت. پس از جنگ این شرکت بل ایکس-۱ را ساخت.
از ۱۹۴۱ این شرکت ساخت هلیکوپتر را آغاز کرده بود و در ۱۹۴۲ هلیکوپتر بل۳۰ نخستین پرواز خود را انجام داد. بعدها این هلیکوپتر به شکل بل۴۷ درآمد؛ نخستین هلیکوپتری که برای خدمات غیرنظامی گواهینامه گرفت. این مدل با ۵۶۰۰ فروند، در سطح جهانی نیز با موفقیت مواجه شد و بهخصوص در جنگ کره مورد استفاده قرار گرفت. با این همه شاید دیرپاترین میراث بل را باید «ایرکوا یو.اچ-۱» دانست که ۱۶هزار فروند آن تولید شد و نمونههای ارتقایافته آن همچنان تولید میشود. لارنس دیل بل ۲۰ اکتبر ۱۹۵۶ در بوفالو درگذشت.
