به گزارش رکنا ، کتاب "شب های روشن " از اولین داستان های کوتاه فیودور داستایوفسکی است که اولین بار در سال 1848 منتشر شد. این کتاب داستان یک روایت کننده اول شخص بی نام و نشان است که به تنهایی در سن پترزبورگ و میاتنه سده 19 زندگی می کند. او قادر به تغییر دادن زندگی خود نیست و این موضوع بسیار او را می رنجاند.

او یک خیالباف دائمی است و در ذهن خود زندگی می کند. در حالی که خیال می کند پیرمردی از کنارش رد می شود اما هرگز حرف نمی زند یا خانه ها ، دوستان او هستند.

فئودور داستایوفسکی احتیاجی نداشت برای خلق این شخصیت ، زیاد از روح و روان خودش بگریزد. زیرا درواقع اگر تنها چند سالی از زندگی شخصی داستایوفسکی را مرور کنیم به منبعی می رسیم که سرچشمه همه عنصرهای موجود در کتاب است.

داستان کتاب "شب های روشن " درباره مردی ناشناس است که از زاویه دید اول شخص حکایت ملاقاتش با زنی به اسم ناستنکا در خیابانی در پترزبورگ را بازگو می کند. داستان کتاب "شب های روشن " داستان 5 شب و یک روز است که فقط بخش آخر در روشنای صبح رخ می دهد و راوی توانایی زیستن در روشنای روز را به مدد عشق بازیافته است.

دخترک داستان به صراحت و سادگی از دل بستن به مستاجر سابق خانه مادربزرگش و انتظار یک ساله برای بازگشت او سخن می گوید اما راوی با آنکه از همان ابتدا به وضوح به دختر دل باخته است نمی تواند آن را بیان کند چرا که از ابتدا به دختر متعهد شده است تا حرفی از عشق به میان نیاورد ، عشقی که سرانجام در پاره چهارم به زبان می آید.

نوشته ایوان تورگنیف آغاز می شود :

"و آیا این نقشی بود که سرنوشت برایش برگزیده بود؟ تنها لحظه ای در زندگی او تا به قلب تو نزدیک باشد؟"آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.