چند روز به اعزام کاروان ایران به توکیو مانده بود که اعلام شد بهمن عسگری به دلیل دوپینگ ناخواسته از المپیک محروم شد. این بزرگترین ضربه نه تنها به تیم چهارنفره کاراته ایران که به کل کاروان ما بود. کاراته‌کا بااخلاق ما به دلیل یک سهل‌انگاری عجیب محکوم به دوپینگ شد تا یک طلای مسلم از دست کاروان ایران خارج شود چون همه ورزشکاران وزن بهمن از او می‌ترسیدند.
کاروان ایران با این وضعیت راهی توکیو شد و همه فکر می‌کردند نتایج تلخ المپیک ۲۰۰۸ پکن را تکرار خواهد کرد تا با کمترین مدال به تهران برگردد.
روز اول رسمی مسابقات اما جواد فروغی چراغ را با یک طلای ناب روشن کرد. این اولین مدال المپیک تاریخ تیراندازی ایران بود که اتفاقا خوشرنگ‌ترینش هم نصیب ما شد.
مسابقات تا آغاز وزنه‌برداری و کشتی برای ما سوت و کور پیش رفت و شاهد موفقیت و مدال‌آوری این و آن بودیم.
به هر حال کشتی دوباره روزنه‌های امید را به روی ما باز کرد. یک طلا، یک نقره و دو برنز برای کشتی و یک نقره برای وزنه‌برداری به دست آمد تا نوبت به کاراته برسد. سجاد گنج زاده در آخرین روز رسمی رقابت‌های المپیک اولین مدال تاریخ المپیک کاراته را کسب کرد که اتفاقا این یکی هم خوشرنگ‌ترینش بود. اگر کاراته نتواند به المپیک راه پیدا کند، این مدال به تنها مدال تاریخ کاراته ایران در المپیک تبدیل خواهد شد.
به این ترتیب المپیک توکیو بهترین شروع و بهترین پایان را برای ما داشت و بر خلاف دیگر ادوار، این دفعه همه بار و مسئولیت به دوش وزنه‌برداری و کشتی نبود. المپیک برای همه کشورهای دنیا تمام شد و امروز همه به کشورهایشان برمی‌گردند. حالا کمیته ملی المپیک باید خیلی زود برای المپیکی که ۳ سال بعد در پاریس برگزار می‌شود، برنامه‌ریزی کند. المپیکی که خیلی زود از راه می‌رسد.
