از اختلافات مجیدی و مددی همه باخبرند. فرهاد پشت بازیکنان تیمش در آمده و با اینکه قرارداد بعضی از آنها به طرز غیرقابل باوری افزایش داشته اما می گویند همه بازیکنان را می خواهم و باشگاه باید آنها را حفظ کند. مجیدی حتی در ماجرای اعتصاب بازیکنان استقلال پشت آنها بود و استقلالیها کاملاً با او هماهنگ بودند.
استقلال در شرایطی است که با دو بازی دیگر میتواند قهرمان جام حذفی شود و بعد از سالها حداقل یک جام را به هوادارانش هدیه کند. مجیدی هم خوب می داند که جام حذفی از همیشه مهمتر است و بعد از آن هم بلافاصله بازی حساس با الهلال عربستان در لیگ قهرمانان آسیا را در پیش دارد. هر چقدر شرایط استقلال در جام حذفی حساس است، یحیی و پرسپولیس این حساسیت را در لیگ برتر تجربه میکنند.
آنها حتی می توانند همین فردا شب قهرمان شوند و برای پنجمین بار روی سکو بروند. پرسپولیس دو بازی دیگر تا فتح پنجمین جام قهرمانی پیاپی و هفتمین قهرمانی لیگ برتر فاصله دارد و یحیی گلمحمدی خوب می داند که در چنین شرایطی بیپولی میتواند صدمات زیادی را به بازیکنانش بزند. او در ظاهر رابطه خوبی با مدیریت باشگاه دارد چرا که دیگر خبری از مهدی رسول پناه نیست اما اگر دقت کرده باشید در همین کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی با تراکتور گفت سکوت مدیران باشگاه ما را اذیت میکند.
در واقع گل محمدی خیلی ریز کنایه های خود را میزند چرا که میداند بازیکنانش پول میخواهند و هنوز تکلیف ۷ بازیکنی که در پایان فصل قراردادشان تمام میشود، مشخص نشده است. گلمحمدی و مجیدی در آستانه قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی روزهای خاصی را سپری میکنند. روزهایی که خبری از پول نیست و قرار است در وزارت ورزش مثل همه دولت جابجاییهای مهمی صورت بگیرد. آنها خوب می دانند که گذر از این مرحله حساس اهمیت بسیاری دارد و دو فردای دیگر کسی نمی گوید استقلال یا پرسپولیس چون در مردادماه مشکل مالی داشتند، به جام نرسیدند. همه از این دو مربی قهرمانی می خواهند و در آسیا هم که سطح توقعات بالاست.