طهمورث درباره همکاری با محمدحسین مهدویان گفت: اوایل فکر می‌کردم آقای مهدویان مثل این جوان‌های تازه‌وارد سینما هستند که مدام پز می‌دهند و ژست می‌گیرند. ولی وقتی با ایشان صحبت کردم دیدم که این‌طور نیست. خیلی آرام و راحت است و به راحتی به حرف‌ها گوش می‌کند و از ایده‌ها و نظرها استفاده می‌کند که این خصوصیت خوبی است. وی افزود:‌ با توجه به فضایی که درون قصه وجود داشت و تحلیل درستی که آقای مهدویان از شخصیت داشتند، من سعی کردم با آن همراهی کنم؛ ولی نظرات خودم را هم ارائه کردم که کارگردان به خوبی هم می‌شنید و هم نسبت به آنها توجه می‌کرد. وی گفت: در شخصیت «خان‌عمو» به توضیحات آقای مهدویان اکتفا نکردم و با خودم تحلیل کردم و دیدم به غیر از نکاتی که کارگردان درباره شخصیت می‌گوید و اتفاقا درست هم هست، شخصیت بعد دیگری هم دارد. شخصیت خان‌عمو دوبعدی است. در خان‌عمو حالات مختلفی را در طول سریال می‌بینیم که نمی‌توانیم در یک سکانس یا دو سکانس درباره آن تصمیم بگیریم. مثلا «خان‌عمو» را در یک سکانس با یک حالتی می‌بینیم که در سکانس بعدی شخصیت کاملا متفاوتی را ارائه می‌کند. این بازیگر پیشکسوت درباره اینکه آیا حضور کوتاه برای شما با ریسک همراه نبود، گفت: من برای اولین‌بار در تمام دوران حرفه‌ای بازیگری‌ام شش قسمت از ۱۵ قسمت سریال را خوانده بودم. اینکه توانستم در سریال حضور پیدا کنم به‌خاطر فضای داستان بود که خیلی خوب روایت شده و توانسته بود مرا مجاب به حضور کند. برخلاف دوستان جوان من هیچ‌وقت بعد از گرفتن پلان، مانیتور را نگاه نمی‌کنم و به کارگردان و نگاهی که دارد اعتماد می‌کنم. در «زخم کاری» کاراکتر «خان‌عمو» فلاش‌بک‌هایی هم در قسمت‌های بعد دارد که به معرفی شخصیت کمک می‌کند و همین باعث شد شخصیت به خوبی شکل بگیرد. مهدویان سکانس‌های خوبی گرفته است.