دختر وزنه بردار ایران گفت: فدراسیون نه در مورد شانس کسب سهمیه با من صحبتی کرد و نه پیگیر مصدومیتم بود.

 

پریسا جهانفکریان در گفتگو با ایسنا درباره اعزام نشدنش به مسابقات قهرمانی آسیای ازبکستان که اکنون منجر به از دست رفتن شانس کسب سهمیه المپیک برای او شده است، بیان کرد: در اردوی یکی مانده به آخر مینیسک زانوی من ملتهب شد و با هر زحمتی بود آن اردو را به پایان رساندم و پس از آن از زانویم MRI گرفتم و پزشک عنوان کرد که مینیسک زانویم دچار پارگی جزئی شده است و باید به سرعت درمان شود و نیاز است که ۱۰ جلسه فیزیوتراپی داشته باشم تا پس از آن بتوانم به تمرینات برگردم اما اگر درمانش نکنم ممکن است پارگی کامل شود و در آن صورت نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

 

او ادامه داد:  زمانی که اردو شروع شد با خانم منظمی نایب‌رئیس  بانوان فدراسیون تماس گرفتم و وضعیتم را شرح دادم و عنوان کردم که با تأخیر به اردوی تیم ملی اضافه می‌شوم تا درمانم را کامل کنم. او به من گفت که باید با رئیس فدراسیون مشورت کند سپس اطلاع داد که آقای مرادی گفته اصلاً من به اردو نیایم. پس از آن دوباره با آقای خورشیدی مشاور فنی تیم بانوان تماس گرفتم و گفتم هر موقع که بخواهند آماده دادن تست دوپینگ هستم که او هم اعلام کرد آقای بیرانوند دبیر فدراسیون عنوان کرده که  نیازی نیست تست دوپینگ بدهم و به همین صورت  از مسابقات قهرمانی آسیا کنار گذاشته شدم. این در حالی بود که برای کسب سهمیه المپیک امتیاز جمع می کردم و نیاز بود که در آن مسابقه شرکت کنم اما آن را از دست دادم و اکنون هم المپیک را که از ابتدا تلاش زیادی برای آن داشتم را از دست دادم.

 

جهانفکریان در پاسخ به این پرسش که فدراسیون درباره ی احتمالاتی که وجود داشت تا او سهمیه المپیک بگیرد تاکنون با او  صحبتی نکرده بود، تصریح کرد: به هیچ وجه با من هیچ صحبتی نشده بود و حتی در مدتی که آسیب دیده بودم اصلا  بامن تماس نگرفتند و تمام هزینه های درمانی ام را نیز خودم پرداخت کردم. اکنون هم هیچ کسی پاسخگوی من نیست و جوابم را نمی دهند.

 

وزنه‌بردار دسته Û¸Û·+ کیلوگرم زنان ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه پس از گلایه هایی که نسبت به فدراسیون داشت و حتی آن را در صفحه شخصی خود نیز مطرح کرد نگران نیست که دیگر به اردوی تیم ملی دعوت نشود، تاکید کرد: آرزوی هر ورزشکاری رفتن به المپیک است وقتی آن را ناعادلانه از من گرفتند الان باید از حق و حقوقم دفاع کنم.  باید برای زحمتی که کشیدم، حرف می زدم و دیگر نمی خواستم سکوت کنم و هیچ جایی هم جز صفحه شخصی خودم نداشتم.

 

او ادامه داد:  باید به همان اندازه که برای تیم مردان جهت کسب سهمیه تلاش شد، به  خانم ها هم اهمیت می دادند. نمی دانم چرا برای کسب سهمیه در تیم مردان آنقدر تلاش شد اما برای کسی که در تیم بانوان می توانست  سهمیه بگیرد نه تنها تلاشی نشد بلکه سنگ‌اندازی هم کردند. من به عنوان ورزشکار وظیفه ام را انجام دادم و کم کاری نکردم و این وظیفه فدراسیون بود که پیگیر وضعیت کسب سهمیه من برای المپیک باشد.