به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، روند افزایش قیمت کالا در بازار در آخرین روزهای دولت روحانی مشکلاتی را برای مردم ایجاد کرده است، افزایش رسمی و غیررسمی قیمت انواع کالاها از جمله لوازم خانگی، خودرو و کالاهای اساسی مانند روغن، شکر، نان و ... فشار اقتصادی فراوانی را به مردم تحمیل کرده است. 

 شکر از جمله کالاهایی است که در یک ماه اخیر افزایش قیمت قابل ملاحظه ای داشته است و اخیرا نیز افزایش قیمت این کالا به صورت رسمی توسط شرکت بازرگانی دولتی ایران اعلام شد.

براساس اعلام شرکت بازرگانی دولتی ایران قیمت هر کیلوگرم شکر فله ای درب کارخانه به 11 هزار و 500 تومان افزایش یافت این در حالی است که تا پیش از این، قیمت عرضه شکر درب کارخانه هر کیلوگرم 6 هزار و650  تومان تعیین شده بود و قیمت مصوب شکر برای مصرف کننده  نیز هر کیلوگرم 8 هزار و 700 تومان بود. 

 ذکر این نکته نیز لازم است که روند افزایش قیمت شکر در بازار از زمستان سال گذشته آغاز شد و اگرچه مسئولان وزارت صمت عرضه شکر با  قیمتی بیش از 8 هزار و 700 تومان را انکار می کردند  اما در واقعیت به این صورت بود که شکر در اواخر سال گذشته در بازار با قیمتی بین  هر کیلوگرم 10 تا 11 هزار تومان فروخته می شد و شکر 8 هزار و 700 تومانی تقریبا فقط در فروشگاه های زنجیره ای عرضه می شد. 

در مجموع بررسی قیمت شکر براساس آمار اعلامی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت نشان می دهد که قیمت این کالای اساسی که در اسفند ماه 98 هر کیلوگرم آن  بطور متوسط حدود 5920 تومان بوده در اسفند ماه سال 99 با افزایش 74.2 درصدی به حدود 10 هزار و 300 تومان افزایش یافته است. 

سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان دلیل افزایش قیمت شکر را حذف ارز ترجیحی واردات شکر خام با ارز نیمایی  عنوان می کند  و ضمن حمایت از افزایش قیمت شکر، افزایش قیمت این کالای اساسی را با توجه به تغییر ارز وارداتی آن از ترجیحی به نیمایی کاملا طبیعی می داند.  

 افزایش قیمت شکر به علت حذف ارز 4200 در حالی اتفاق افتاده است که بخش عمده ای از شکر مورد نیاز داخل از محل تولیدات داخلی تامین می شود یعنی از حدود 2 میلیون و 200 هزار تن شکر مورد نیاز کشور حدود یک میلیون و 500 هزار تن از تولید چغندر و نیشکر داخلی تامین می شود  و حدود 700 هزار تن از شکر مورد نیاز کشور از محل واردات  شکر خام تامین می شود.

پیش از حذف ارز 4200 واردات شکر، گزارش های زیادی از قاچاق معکوس شکر به گوش می‌رسید. همچنین بخش زیادی از شکر وارداتی با ارز دولتی تبدیل به محصولات غذایی می‌شد و صادر می‌شد و به این ترتیب یارانه ارزی نصیب مصرف کنندگان خارجی می‌شد.

علاوه بر این، سرانه مصرف شکر در ایران بسیار بالاست و با متوسط جهانی فاصله زیادی دارد. این مصرف بالا باعث شده ایران یکی از کشورهای با تعداد بالای بیماری‌های مرتبط با قند خون از جمله دیابت باشد. با این حال تا کنون هیچ برنامه‌ای برای کنترل مصرف شکر و رساندن آن به حد استاندارد دیده نمی‌شود.

انتهای پیام/