در بخشی از نامه کارگردان فیلم «نیاز» آمده است: «اکنون که استقرار عدالت و مبارزه با دلال بازی و جریانات مافیایی در دستور کار ریاستجمهوری قرار گرفته است، شما برای رویکرد رسانهای و هنری به این ماموریت چه جایگاهی قائل هستید و اساسا تا کجا با نظارت و آزادی منظومه رسانهای هنری این سرزمین کنار میآیید؟ وقتی قرار است دولت با ریا کاری، تظاهر، دروغ، زدوبند، رشوه، اختلاس، باندبازی، پولشویی، نزول، قاچاق، تقلب، دزدی و جنایت مبارزه کند و از ظلم و تبعیض و توهین و تحقیر و نفی و طرد و منزویسازی آدمیان پروا داشته باشد و احترام به انسان و محبت به نوع بشر را بر خود فریضهای لازم به حساب آورد، چرا باید از انعکاس وقایع جاری و بازنمایی موضوعات مبتلا به جامعه و افراد آن در قالب آثار رسانهای و هنری واهمه داشته باشد؟ در شرایطی که دیوارها فرو میریزند و ماهوارهها روند وقایع جاری را در همه جا رویتپذیر میکنند و اینترنت دسترسی به اقیانوس بیپایان اطلاعات را برای همگان حتی در گوشیهای تلفنهمراه ممکن کرده است، جز نهضت تولید محتوای فراگیر و اثرگذار چه چاره دیگری برای صیانت از سرزمین وهویت و حیات ملی پیشرویمان میماند؟ اگر بهار عدالت در راه است پس لابد زمستان سانسور شکسته خواهد شد.»
