اخترشناسان دانشگاه جان ورز لیورپول از کشف یک کهکشان قدیمی در اعماق راه شیری خبر دادند. دکتر Ricardo Schiavon، فضانورد دانشگاه جان مورز، گفت: برای پیدا کردن کهکشان فسیلی مانند این نمونه باید به جزئیات ترکیب شیمیایی ده‌ها هزار ستاره نگاه می‌کردیم. انجام این کار در خصوص ستارگانی که در وسط کهکشان راه شیری قرار گرفته‌اند امر دشواری است، چرا که ابرهای غبارآلود میان ستاره‌ای آن‌ها را از دیده‌ها پنهان نگه می‌دارند. رصدخانه APOGEE این امکان را به ما می‌دهد که غبار را بشکافیم و نسبت به گذشته عمق بیشتری از راه شیری را مشاهده کنیم.
رصدخانه مذکور این کار را با گرفتن طیف ستاره‌ها از طریق اشعه فروسرخ انجام می‌دهد، نه نور مرئی که در غبار تار می‌شود. این رصدخانه طی ده سال عمر خود طیف بیش از نیم میلیون ستاره در سراسر راه شیری را محاسبه کرده است، از جمله مرکز آن که سابقا با غبار پوشانده شده بود. دنی هورتا، دانشجوی فارغ‌التحصیل دانشگاه جان مورز، گفت: تحقیق در مورد چنین تعداد زیادی از ستارگان برای یافتن ستاره‌های غیر معمولی در قلب پر جمعیت راه شیری لازم است؛ اما این کار مانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه می‌ماند.
برای جداسازی ستاره‌های مربوط به هرکول از ستاره‌های راه شیری اصلی، فضانوردان هم از ترکیبات شیمیایی و هم از سرعت ستاره‌ها که توسط APOGEE محاسبه شده بود، استفاده کردند. هورتاگفت: در بین ده‌ها هزار ستاره‌ای که مشاهده کردیم، تنها چند صدتا از آن‌ها در ترکیب شیمیایی و سرعت با دیگر ستاره‌ها تفاوت قابل ملاحظه‌ای داشتند. این ستاره‌ها آنقدر متفاوت هستند که فقط امکان دارد از کهکشان دیگری آمده باشند. با مطالعه جزئیات آن‌ها، توانستیم مکان و تاریخ دقیق این کهکشان فسیلی را ترسیم کنیم. از دیگر یافته های این تیم این است که ستاره‌های هرکول حدود یک سوم جرم هاله راه شیری را تشکیل می‌دهند. یعنی این تصادف قدیمی تازه کشف شده ممکن است رویداد بزرگی در تاریخ کهکشان ما بوده باشد.
