عذرا فراهانی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: هرچه زمان بیشتری از کشف جنایت هولناک در محله اکباتان و در خانواده خرمدین می‌گذرد جزییات ترسناک‌تری افشا می‌شود. تا دیروز پدر بابک خرمدین علت قتل پسرش را علاوه بر ارتباط نامشروع بابک با چند دختر، تجاوز بابک به خواهرش اعلام کرده بود.
او از اینکه پسرش را به قتل رسانده و جنازه‌اش را مثله کرده، اظهار خوشحالی و آرامش می‌کرد. او حتی در صحنه‌های بازسازی جرم با این بهانه که بابک به دختر‌های زیادی از جمله دختر خودش یا همان خواهر بابک که از قضا چند سال پیش مفقود شده، تجاوز کرده است، از وقوع قتل ابراز خوشحالی کرده بود.
صبح همه ایرانیان امروز با خبر تلخ‌تری در این پرونده آغاز شد. پدر و مادر بابک، قتل آرزو، دخترشان و دامادشان را که هر کدام در سال‌های متفاوتی مفقود شده بودند، گردن گرفتند و به شرح جزییات آن پرداختند تا در این ایام کرونایی بهت و وحشت را در جامعه فریاد بزنند. چند ساعت بعد دوستان آرزو دست به کار شدند و سکوت چند ساله‌شان را شکستند و گفتند آرزو در دوران نوجوانی از سوی پدرش مورد تجاوز واقع شده و مادر او هم از این تجاوز مطلع بوده است. اما نکات قابل‌توجهی در این پرونده وجود دارد که شاید هر بخشی از آن باید سال‌ها توسط کارشناسان علمی و اجتماعی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
۱- فرزندکشی که البته در کشور ما بی‌سابقه نبوده ولی در این پرونده تکرار فرزندکشی از سوی پدر آن‌هم با آرامش و اطمینان خاطری که همه ما در فیلم حمل جنازه در آسانسور شاهد بودیم.
۲- تکرار فرزندکشی با فاصله چند سال
۳- مفقود شدن دو نفر (آرزو و همسرش) تحت عنوان زوج در چند سال متوالی و عدم پیگیری اقوام و آشنایان و حتی عدم مداخله دوستان نزدیک.
آیا مفقود شدن این زوج آن‌قدر بی‌اهمیت بود که هیچ‌کدام از اقوام، آشنایان، دوستان یا حتی خانواده شوهر آرزو متوجه یا مشکوک نشدند. یا اگر مشکوک شدند چرا پیگیری نکردند تا ردی از آن‌ها پیدا کنند؟
۴- چطور ممکن است یک زوج سالخورده مرتکب چند فقره قتل شده باشند و بتوانند سال‌ها در آرامش در کنار هم زندگی کنند و اصولا هیچ‌وقت در شرایط لو دادن یکدیگر قرار نگیرند.
۵- نکته آخر اینکه چگونه است که زن و مردی دختر و داماد (خواهرزاده) خود را به قتل رسانده‌اند و سال‌ها بدون دغدغه در جامعه و در کنار من و شما حضور داشتند.
امید است طی مراحل رسیدگی در این پرونده عجیب و غریب پر از ابهام، در کنار مسوولان جنایی و قضایی، روانشناسان و جامعه‌شناسان و آسیب‌شناسان اجتماعی حضور داشته باشند تا علل وقوع این حوادث را بتوانند خیلی دقیق و موشکافانه مورد بررسی قرار دهند.
