دریاچه‌های شور جهان تنوعی شگفت‌انگیز از شرایط محیطی، شوری و اهمیت‌های زیست‌محیطی و اقتصادی دارند. شورترین دریاچه جهان برکه گیتاله (Gaet'ale Pond) در اتیوپی محسوب می‌شود که با شوری تقریبی ۴۳۳ گرم در لیتر از دریای مرده پیشی گرفته است.

به گزارش ایمنا، این برکه کوچک و داغ، گودالی است ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی و زلزله که به علت نبود ورودی و خروجی آب، نمک آن به‌شدت متمرکز شده است و دمای بالای ۵۰ درجه سانتی‌گراد دارد. شرایط محیطی این برکه شامل آب‌های غنی از کلرید کلسیم و منیزیم با رنگ زرد ناشی از آهن و گاز دی‌اکسیدکربن است که از سطح آن خارج می‌شود و محیطی کشنده را برای جانداران فراهم کرده است.

برکه دون خوان (Don Juan Pond) در جنوبگان با شوری ۴۰۰ تا ۴۷۴ گرم در لیتر، یکی دیگر از نمکزارهای خشک جهانی است که به سبب کلرید کلسیم بسیار بالا، آب آن حتی در دمای منفی ۵۰ درجه مایع باقی می‌ماند.

دریاچه رتبا (Lake Retba) در سنگال که به دریاچه صورتی معروف است، با شوری نزدیک به ۴۰۰ گرم در لیتر و رنگ منحصربه‌فرد خود، محل برداشت نمک و زندگی جلبکی به نام دونالیلا سالینا (Dunaliella salina) است که به رنگ‌دانه‌های صورتی در آب کمک می‌کند.

دریاچه‌هایی همچون واندا (Lake Vanda) در جنوبگان و خلیج قره‌بغاز (Garabogazkol) در ترکمنستان با شوری حدود ۳۵۰ گرم در لیتر، نمونه‌هایی از دریاچه‌های بسیار شور و ارزشمند برای تحقیقات علمی و استخراج صنعتی هستند.

دریاچه عسل (Lake Assal) در جیبوتی که ۱۵۵ متر زیر سطح دریا واقع شده، از قدیمی‌ترین منابع استخراج نمک است و به دلیل شوری بالا به «طلای سفید» شهرت دارد.

دریای مرده (Dead Sea)، با شوری ۳۳۷ گرم در لیتر، شاخص‌ترین دریاچه شور جهان است که به‌دلیل ویژگی‌های نمکی بالا، صنعت گردشگری و درمانی گسترده‌ای دارد و به علت کاهش شدید آب مورد نگرانی محیط زیستی است.

دریاچه نمک بزرگ (Great Salt Lake) در ایالات متحده آمریکا با شوری ۳۱۷ گرم در لیتر و دریاچه باسکونچاک (Lake Baskunchak) در روسیه با شوری ۳۰۰ گرم در لیتر، از دیگر دریاچه‌های مهم در این زمینه هستند که هر کدام ویژگی‌های محیطی، اقتصادی و گردشگری مخصوص به خود را دارند.

دریاچه ارومیه (Lake Urmia) در ایران با شوری متغیر بین ۱۲۰ تا ۳۸۰ گرم در لیتر نیز بزرگترین دریاچه شور منطقه خاورمیانه بود و امروزه به‌دلیل عوامل انسانی و طبیعی در خطر خشک شدن کامل است ولی همچنان محیط زیستی ارزشمندی برای گونه‌های بومی و پرندگان مهاجر به‌شمار می‌رود.

این دریاچه‌ها از منظر زیست‌محیطی حساس و تغییرات اقلیمی، خشکسالی و فعالیت‌های صنعتی شوری، حجم و سلامت آن‌ها را به شدت تحت‌تأثیر قرار داده و توجه به حفاظت آن‌ها نیازمند همکاری‌ها و اقدامات گسترده ملی و بین‌المللی است.

شورترین دریاچه‌های جهان؛ فهرستی از آب‌های فوق‌نمکی (+عکس)