همشهری آنلاین: به تازگی در جریان حضور در پادکستی، لیلی واچوفسکی، یکی از دو کارگردان فیلم «مارتیکس»، درباره اینکه برخی گروه‌های راست‌گرا ایدئولوژی‌هایشان را به شاهکار علمی–تخیلی سال ۱۹۹۹ او الصاق می‌کنند، پرسیده شد. واچوفسکی گفت از برداشت‌های اشتباه محافظه‌کارانه ناراحت نمی‌شود و می‌داند بعد از عرضه عمومی فیلم چگونه خود را از پیامدها جدا کند.
واچوفسکی گفت: «باید کارت را رها کنی. مردم هرطور که بخواهند تفسیرش می‌کنند. من به همه نظریه‌های عجیب‌وغریبِ جهش‌یافته درباره فیلم‌های “ماتریکس” و ایدئولوژی‌های دیوانه‌واری که آن فیلم‌ها به ایجادشان کمک کرده‌اند نگاه می‌کنم و فقط می‌گویم: “دارید چه‌کار می‌کنید؟ نه! این غلط است!” اما تا حدی باید رهایش کنم… هرگز نمی‌توانی کاری کنی که تک‌تک آدم‌ها دقیقاً به همان چیزی باور داشته باشند که تو در ابتدا در نظر داشتی.»
«ماتریکس»، به‌ویژه صحنه نمادین «قرص آبی یا قرص قرمز»، مشهورترین نمونه مصادره فیلم توسط راست‌گرایان است. در آن صحنه، نئو با بازیِ کیانو ریوز باید قرص قرمز را بخورد تا از ماتریکس آزاد شود. در بستر سیاسی، «قرمزقرص‌شده» اصطلاحی است برای کسی که به‌اصطلاح از «حقیقت» درباره جامعه آگاه شده و اغلب با ایدئولوژی رادیکال راست افراطی همسو می‌شود.
واچوفسکی پیش‌تر توضیح داده بود که قصد اولیه «ماتریکس» این بوده که یک تمثیل تراجنسیتی باشد. با این حال گفت تعجب نمی‌کند که راست‌گرایان به فیلم چسبیده‌اند، چون «ایدئولوژی راست‌گرا همه‌چیز را مصادره می‌کند.»
او افزود: «دیدگاه‌های چپ را مصادره می‌کنند و برای تبلیغات خودشان دگرگونش می‌کنند تا پیام واقعی مبهم شود. این کاری است که فاشیسم می‌کند. بنابراین طبیعی است که این اتفاق بیفتد.»
