به گزارش بهداشت نیوز، انیس قنبری اظهارکرد: آلودگی هوا طیف وسیعی از آلاینده‌ها از جمله ذرات معلق، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد، مونوکسید کربن، ازن و ترکیبات آلی فرار را در بر می‌گیرد. این آلاینده‌ها از منابع مختلفی مانند انتشارات صنعتی، اگزوز وسایل نقلیه، فعالیت‌های کشاورزی و پدیده‌های طبیعی مانند آتش سوزی سرچشمه می‌گیرند. تنفس آلاینده‌ها باعث بروز التهاب، استرس اکسیداتیو(آسیب سلولی ناشی از رادیکال‌های آزاد)، سرکوب سیستم ایمنی و جهش در سلول‌های سراسر بدن و در نتیجه تاثیر بر اندام‌هایی مثل ریه‌ها، قلب، مغز و در نهایت بروز بیماری و حتی مرگ می‌شود.
او ادامه داد: تأثیر آلودگی هوا بر ریه و سایر اندام‌ها به‌اندازه‌ای است که طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، سالانه افراد زیادی به علت آلودگی هوا به انواع بیماری‌ها مبتلا می‌شوند. در سال ۲۰۱۶، مرگ‌ومیرهای زودرس ناشی از آلودگی هوا ۵۸ درصد، بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی ۱۸ درصد به دلیل بیماری مزمن انسدادی ریه و عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی تحتانی و ۶ درصد به دلیل سرطان ریه بوده است.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به ضررهای انجام فعالیت ورزشی در هوای آلوده، گفت: در چنین شرایطی مواد آلاینده بیشتری وارد بدن می شود؛ مخصوصاً ورزش‌هایی مثل دویدن، دوچرخه سواری و پیاده روی که این روزها بیشتر مورد توجه مردم قرار دارند و در فضای باز انجام می‌شوند بیش از سایر ورزش‌ها در شرایط آلودگی هوا خطرناکند.
او عنوان کرد: ورزش در هوای آلوده سبب تشدید اثرات منفی آلودگی بر انسان می‌شود، زیرا زمینه ورود حجم بالایی از ذرات معلق و گازهای آلوده را به بدن فراهم می‌کند. هنگام ورزش کردن میزان رسوب ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون در ریه انسان چند برابر بیشتر از حالت عادی است.
قنبری در پاسخ به این سوال که چگونه آلودگی هوا بر تنفس حین ورزش تأثیر می‌گذارد؟ گفت: وقتی ورزش می‌کنید عمیق‌تر و سریع‌تر نفس می‌کشید و هوای بیشتری وارد ریه‌های خود می‌کنید و اگر در مکانی با کیفیت پایین باشید به این معنی است که شما آلاینده‌ها را با سرعت بیشتری تنفس می‌کنید. علاوه بر این بعضی افراد هنگام ورزش کردن از طریق دهان نفس می‌کشند. این افراد مرحله فیلتریزاسیون ذرات بزرگ‌تر که توسط بینی و مجرای آن صورت می‌گیرد را از دست می‌دهند. در نتیجه سطح آلاینده‌ها در سیستم تنفسی آن‌ها افزایش می‌یابد. هریک از این دو عامل می‌تواند منجر به افزایش سطح آلاینده‌های وارد شده به سیستم تنفسی شما شود، خواه داخل و یا خارج از منزل باشید.
او همچنین بیان کرد: به طور کلی آلودگی هوا احتمال ابتلا به بیماری‌هایی چون آسم، سکته مغزی، حملات قلبی، سرطان، سرفه یا خارش چشم، عفونت‌های تنفسی، بیماری عروق کرونر قلب، بدتر شدن بسیاری از بیماری‌های تنفسی و ریوی، علائم افسردگی و مرگ زودرس را افزایش می‌دهد.
این استاد دانشگاه با اشاره به توصیه‌های جدی به ورزشکاران و گروه‌های سنی پرخطر، عنوان کرد: زمانی که هوا آلوده باشد، افراد مسن، کودکان، زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی یا قلبی عروقی بیشتر در معرض خطر هستند. برای به حداقل رساندن عوارض آلودگی، لازم است که در فضای باز ورزش نشود و مکانی انتخاب شود که فاصله زیادی با بزرگراه‌ها و خیابان اصلی دارد.
او ادامه داد: اگر در اماکن سرپوشیده ورزش می‌کنید نیز باید به این نکته توجه کنید که آن مکان از تهویه مناسب برخودار باشد. کیفیت هوا را قبل از ورزش بررسی کنید و قبل از هر تمرین هم وضعیت AQI را چک کنید.
اگر شاخص آلودگی زیر ۱۰۰ باشد می‌توانید در فضای باز ورزش کنید، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ فقط می‌توانید تمرین سبک و کوتاه انجام دهید، بیشتر از ۱۵۰ فقط در فضای بسته تمرین کنید و بیش از ۲۰۰ حتی تمرین سنگین در باشگاه هم محدود شود.
قنبری در پایان نیز افزود: در روزهایی که با آلودگی هوا مواجه هستیم، مصرف مایعات مانند شیر و آبمیوه طبیعی در برنامه روزانه ضروری است. مصرف این مایعات در هوای آلوده باعث کاهش اثرات آلاینده ها بر ریه می‌شود. همچنین آب میوه طبیعی به دلیل داشتن آنتی اکسیدان و ویتامین‌ها، در دفع آلاینده‌ها موثر است.
منبع: ایسنا
