عصر ایران؛ الناز چراغی- محمد صادق جوادی حصار، فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت و گو با «عصر ایران» درباره شک و تردیدهایی که در نزد افکار عمومی راجع به شیوه مدیریت و البته میزان کارآمدی نظام تصمیم گیری به وجود آمده اظهار داشت: اعتماد عمومی برای حاکمیت سرمایه اصلی و بسیار مهم به شمار می رود. در واقع اعتماد عمومی به مثابه ملاتی است که مصالح برج عظیمی را به هم متصل می کند. با این توضیح که سازه نظام هر چقدر مستحکم تر باشد، به همان میزان نیاز به چسب بیشتری دارد و آن «چسب» چیزی جز اعتماد مردم به سیستم حکمرانی نیست تا اجزای نظام را به هم پیوند بدهد. اگر اعتماد از دست برود یا حتی کم رنگ شود، هر چقدر بیشتر آجر روی آجر گذاشته شود، به محض وقوع توفان سازه تخریب می شود.
بنابراین برای حفظ نظام سیاسی، اصلی ترین عنصر اعتمادی است که آحاد جامعه نسبت به نظام سیاسی باید داشته باشند.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در ادامه گفت: اگر به هر دلیلی اعتماد عمومی مخدوش شد، به هر قیمتی حتی اگر لازم باشد، باید با کاهش حجم نظام نظر مثبت افکار عمومی را جلب کرد. کاهش حجم نظام به این معنی که باید از هر کنش یا تحرکی که بین نظام و مردم فاصله می اندازد، دوری کرد. مثلا بودجه هایی که برای نهادهای بی خاصیت می دهند، باید قطع شوند تا مردم نگویند، در حالیکه هزار و یک مشکل داریم، نظام به جای اینکه به فکر ما باشد، بودجه های کلانی را به اندیشه های خودش اختصاص می دهد. تاکید می کنم، چنین رویکردی، اعتماد عمومی را به طور جدی تهدید کرده و بین مردم و مسئولان فاصله می اندازد.
او درباره اینکه «اعتماد عمومی چه رابطه ای با میزان کارآمدی دارد» توضیح داد: کارآمدی محصول تعامل سازندهِ بین نظام_ ملت است. وقتی اعتماد عمومی که اهمیت زیادی دارد، محقق شود ملت برای نظام دلسوزانه تر و همراه تر حرکت می کنند. مثلا وقتی حکمرانی صرفه جویی در آب و برق را طلب می کند، با استقبال عمومی مواجه می شود و مردم می گویند، با صرفه جویی برای خودمان سرمایه گذاری می کنیم. اما اگر مردم نسبت به مدیریت تصمیم گیران شک داشته باشند، با این ذهنیت که با صرفه جویی هم چیزی به ما نمی رسد، از صرفه جویی در آب و برق و . . . امتناع می کنند تا با جدایی مردم از دولت، بهینه سازی مصرف و تولید از بین می رود. بهره وری یعنی مصرف کمتر و تولید بیشتر که موجب بِه سازی چرخه ثروت می شود که برای این مهم باید ملت، دولت را از خود و همچنین دولت، ملت را از خودش بداند. متاسفانه در جامعه ما این مورد مهم مشاهده نمی شود!
وی توضیح داد: بی اعتمادی به سیستم حاضر در ایران مشهود و غیرقابل انکار است که با توجه به فضای تنازعی ای که با نظام بین الملل داریم، می تواند بسیار بسیار نگران کننده باشد. در واقع اگر کسی در پی خشکاندن یک درخت باشد، در ابتدا سرشاخه را نمی زند و اقدام به قطع ریشه های اصلی می کند تا درخت را از رشد و بالندگی بیاندازد تا درخت را کم دردسر تر بخشکاند. بنابراین اگر اعتماد عمومی ترمیم نشود، فشارهای بین المللی حتما و قطعا به نتیجه مثبت برای بدخواهان نظام و کشور منجر خواهد شد. در واقع، بنیامین نتانیاهو در جنگ 12 روزه با این تشخیص که مردم ایران به دلیل مشکلات ریز و درشت پشت جمهوری اسلامی را خالی میکنند، تصمیم به تهاجم نظامی گرفت و وقتی که همراهی و پشتیانی ایرانی ها از نظام و کشورشان را دید، پشیمان شده و زیربار آتش بس خود خواسته رفت که این به خودیِ خود شکستی بزرگ برای اسرائیل بود.
جوادی حصار در پایان تاکید کرد، برای حل مسائل داخلی و دفع هجمه های خارجی، لازم است با جدیت استحام و انسجام داخلی و همچنین همراهی همه جانبه دولت-ملت را جدی بگیریم. برای رسیدن با این مهم، کافی است حرص و طمع و خودخواهی را که در کشور بیداد می کنند، کنار بگذاریم.