همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: ۳ زیردریایی سرنشین‌دار در این مأموریت تا عمق نزدیک به ۱۰ کیلومتر پایین رفتند و در گودال‌های ژاپن، ریوکیو و ایزو–اوگاساوارا حدود ۳۰ هزار گونه جدید را ثبت کردند؛ رکوردی کم‌نظیر در مطالعه زیستگاه‌های منطقه هادال.
به‌گفته دکتر دنیس سوآن‌بورن از دانشگاه استرالیای غربی، این پژوهش نخستین بررسی دقیق میدانی از بستر حقیقی این نواحی است؛ زیرا پیش‌تر بیشتر اطلاعات از دستگاه‌های ثابت یا نمونه‌گیری با تور به‌دست می‌آمد و شناخت شرایط واقعی حیات در آن عمق تقریباً ناممکن بود. داده‌های تازه نشان می‌دهد عمق و مواد مغذی، نوع زمین و حتی اثرات قدیمی زمین‌لرزه‌ها در پراکندگی گونه‌ها نقش مهمی دارند.
تصاویری که از دل آب‌ها به‌دست آمده، چشمگیرند؛ چمنزارهایی از نیلوفرهای دریایی در عمق ۹۱۰۰ متر، دسته‌هایی از خیارهای دریایی در حدود ۷۵۰۰ متر و ماهی‌های بال‌دار ظریف در ۷۳۰۰ متر. در این ژرفا، زندگی هنوز جریان دارد؛ فقط به شکلی دیگر.
اعضای تیم می‌گویند مرور فیلم‌های ۶ شیرجه ثبت‌شده تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بوده است، چون آنها از نخستین انسان‌هایی بودند که این بخش‌های ناشناخته زمین را با چشم خود دیدند.
