در نزدیکی محله «پرسیدیو» در سان‌فرانسیسکو، یک ساختمان سفید و قدیمی با ستون‌های بلند دیده می‌شود. اینجا روزگاری کلیسا بوده، اما حالا مهم‌ترین مرکز نگهداری تاریخ اینترنت است؛ جایی که نزدیک ۳۰ سال است صفحات وب را از نابودی نجات می‌دهد.
به گزارش عصر ایران به نقل از سی ان ان، دیگر در تالار اصلی این کلیسا خبری از مراسم مذهبی نیست. حالا ردیفی از سرورها آنجا قرار دارد که شبانه‌روز کار می‌کنند. همین سرورها سامانه «بازگشت به گذشته وب» را زنده نگه می‌کنند؛ ابزاری که خیلی‌ها برای دیدن نسخه قدیمی سایت‌ها از آن استفاده می‌کنند. این سامانه ماه گذشته از مرز یک تریلیون صفحه ذخیره‌شده گذشت؛ عددی که نشان می‌دهد اینترنت چقدر بزرگ شده و چقدر از محتوایش ممکن است گم شود.
اما نگهداری اینترنت امروز سخت‌تر شده است. بسیاری از صفحات رسمی آمریکا پاک شده‌اند، بخش زیادی از محتوا پولی شده و هوش مصنوعی هم بخش مهمی از خبرها را در قالب پاسخ چت‌ربات‌ها ارائه می‌دهد. برای همین «آرشیو اینترنت» هر روز حتی جواب‌های چت‌ربات‌ها و خلاصه‌های هوش مصنوعی را هم ذخیره می‌کند تا معلوم باشد مردم امروز چطور خبر می‌خوانند.
بروستر کیل، بنیان‌گذار این مجموعه، می‌گوید هدفشان این است که گذشته اینترنت را حفظ کنند تا آینده روی آن ساخته شود. او این کلیسا را به‌خاطر حس «ماندگار بودن» انتخاب کرده؛ چیزی شبیه کتابخانه اسکندریه.
وقتی کیل در سال ۱۹۹۶ کار را شروع کرد، تمام اطلاعات یک سال داخل دو ترابایت جا می‌شد. اما حالا هر روز ۱۵۰ ترابایت داده ذخیره می‌شود. نکته مهم این است که این سامانه فقط عکس صفحه‌ها را حفظ نمی‌کند؛ کُد و ساختار فنی سایت‌ها را هم نگه می‌دارد تا اگر سایتی کاملاً نابود شد، نسخه اصلی آن هنوز قابل بازسازی باشد.
بیشتر سرورها در انباری بزرگی در خارج از شهر قرار دارند، اما بخشی از آن‌ها در همان کلیسای قدیمی نگه داشته می‌شود تا مردم ببینند «دانش جمعی اینترنت» چگونه حفظ می‌شود. حدود ۲۰۰ نفر اینجا کار می‌کنند؛ از مهندسان گرفته تا آرشیویست‌هایی که کتاب‌ها و فایل‌ها را دیجیتال می‌کنند. در سالن اصلی هم بیش از ۱۰۰ مجسمه کوچک از کارکنان باسابقه گذاشته‌اند؛ نمادی از «نگهبانان حافظه دیجیتال».
«آرشیو اینترنت» امروز شبیه نسخه کوچکی از خودِ اینترنت است؛ پر از آدم‌های مشتاق و کمی عجیب، اما با یک مأموریت ساده: هیچ بخش از تاریخ اینترنت نباید گم شود.
