مطالعه جدید دانشگاه ویرجینیا در آمریکا نشان داده است که پرخاشگری در جوانان میتواند پیری بیولوژیکی را در مراحل بعدی زندگی تسریع کند.
در این تحقیق که اطلاعات آن در سایت دانشگاه ویرجینیا آمده، مشخص شد که نوجوانان ۱۳ سالهای که با دوستان خود خصومت دارند و بهویژه در برقراری ارتباط با پدرانشان دارای مشکل هستند، در ۳۰ سالگی ظاهری مسنتر خواهند داشت. «جوزف آلن»، استاد روانشناسی دانشگاه ویرجینیا، رهبر این مطالعه بوده که در آن ۱۲۳ نفر بهطور مکرر همراه با دوستان نزدیک و والدینشان به مدت ۱۷ سال، از سال ۱۹۹۸، مورد ارزیابی قرار گرفتند. این مطالعه شامل ۴۶ مرد و ۷۵ زن بود و نتایج برای هر دو گروه به یک اندازه صدق میکند.
محققان همچنین از شاخصی استفاده کردند که سطح کلسترول، فشار خون، قند خون، گلبولهای سفید، التهاب و پروتئین را اندازهگیری میکند. دانشگاه ویرجینیا اعلام کرده که مقاله علمی مربوط به این تحقیق در دنباله ماه نوامبر در Journal of Health Psychology منتشر خواهد شد.

دکتر آلن دراینباره گفت: «ما دیدیم که چند عامل در حد فاصل نوجوانی و بزرگسالی با این [شاخص] همبستگی دارند. یکی درگیری مداوم با پدر در اواخر نوجوانی و دیگری پرخاشگری پیوسته یا آن چیزی است ما آن را در طول دهه بیستسالگی رفتار تنبیهی نسبت به دوستان نزدیک مینامیم.»
مدیر آزمایشگاه تحقیقات نوجوانی دانشگاه ویرجینیا میگوید این یافتههای جدید بر تحقیقات پیشین که مشکلات قلبی آینده در بزرگسالان را با روابط پرخاشگرانه در اوایل زندگی مرتبط میکنند، صحه میگذارد.
به گفته دکتر آلن، شیوه ارتباط با پدر کمی بیشتر بر پیشبینی نحوه موفقیت فرزند در دنیای بزرگسالی تأثیر میگذارد. او همچنین در ادامه اشاره کرد: «درگیری با پدر ممکن است شدیدتر و با ریسک بالاتری همراه باشد. در بیشتر خانوادهها، درگیری با مادر ممکن است به فریاد کشیدن منجر شود و در بدترین حالت به سیلی خوردن برسد، اما درگیری با پدر پتانسیل بیشتری برای پیامدهای فیزیکی جدیتر دارد.»
حتی اگر این برخورد فیزیکی رخ ندهد، دکتر آلن میگوید پدری که فریاد میزند، صدای بلندتری دارد و ترسناکتر از مادر بهنظر میرسد، بنابراین ممکن است درگیری با پدر برای نوجوانان پیامدهای شدیدتری در پی داشته باشد.