عصر ایران ؛ احسان محمدی - با دوستی جلسه کاری داشتم، آدرس کافه‌ای داد و رفتیم نشستیم. دمنوش سفارش دادیم و بحث کردیم. یکدفعه سرم را بالا آوردم و دیدم جز ما دو نفر، 8 دختر و دو پسر دیگر هم توی کافه نشسته‌اند. تنها یا دو به دو. هر 8 دختر که بیشترشان به زحمت 25 سالشان می‌شد شلنگ قلیان دستشان بود و پُک می‌زدند.
یک لحظه موضوع جلسه یادم رفت. به دوستم گفتم یکدفعه چی شد که این همه دختر جوان تصمیم گرفتند قلیان بکشند؟
این جور مواقع آدم همدلی می‌کند:
- جوانن دیگه! سرگرمی ندارن!
- باز اینجا بیان تو یه جای عمومی قلیون بکشن بهتره که برن جای دیگه ...
- سخت نگیر بابا! بالاخره جوونیه و ماجراجویی‌های خودش!
و ...
اما دلم می‌خواهد سخت بگیرم. دلم می‌خواهد این دخترهای جوان بفهمند که قلیان کشیدن روی پوست، دندان، نوسانات هورمونی، رشد بافت‌ها، لثه، مو و حتی دوران پریودی اثر دارد. این کار نه شیک است، نه آرامش‌بخش و نه حتی باحال و باکلاس به نظر می‌رسد و نه حتی نشان دهنده یک اعتراض یا کنشگری اجتماعی-سیاسی.
کار اشتباه، اشتباه است حتی اگر 5 میلیارد نفر انجامش بدهند. فرو دادن دود به ریه، خارج کردنش از بینی و دهن هیچکس را مترقی نمی‌کند. زن و مرد ندارد و به استقبال بیماری رفتن است. تازه دود معجونی که خیلی وقت‌ها به معنی واقعی از زباله تولید شده است ...
- آقا وا بده! همه دارن میکشن! تو چرا بیخودی خودتو سنگ رو یخ میکنی!
می‌دانم این حرف‌ها هیچ فایده‌ای ندارد. قلیان کشیدن به همه‌گیرترین سرگرمی ایرانیان تبدیل شده است، از کافه و خانه گرفته تا کوه و بیابان و حتی پشت فرمان! ... اما دلم می‌سوزد از کاری که دخترهای کم سن و سال دارند با خودشان می‌کنند. کاش می‌شد کمپینی راه انداخت برای اینکه حداقل دخترهایمان قلیان را زمین بگذارند ...
