به گزارش بهداشت نیوز، هر کدام از ما روزانه به طور متوسط یک کیلوگرم زباله تولید می‌کنیم؛ به عبارت دیگر مواد غذایی و کالاهایی را که با زحمت زیاد و وارد شدن خسارات فراوان به محیط زیست تولید کرده‌ایم، به راحتی به صورت زباله در می‌آوریم؛ از طرف دیگر نیاز به زمین زیادی برای دفن آنها داریم.

چه باید کرد؟

نخستین نکته، استفاده صحیح و بهینه از مواد و کالاها است؛ با این کار علاوه بر صرفه‌جویی در هزینه خانواده، مصرف مواد اولیه و انرژی، مقدار کمتری هم زباله تولید کرده‌ایم؛ دومین نکته در مدیریت زباله، جداسازی مواد تشکیل دهنده زباله برای بازیافت کردن آنها است.

بازیافت چیست؟

بازیافت به معنی استفاده از مواد مصرف شده برای تولید و ساخت مجدد همان کالا یا کالای قابل استفاده دیگر است(مانند ساخت کاغذ تازه از کاغذهای باطله و غیر قابل استفاده).

بازیافت زباله‌ها سه فایده مهم برای محیط زیست دارد؛ ما به کمک بازیافت زباله در مصرف منابع طبیعی صرفه‌جویی کرده‌ایم زیرا به جای استفاده از مواد خام برای تولید محصولات نو، از مواد بازیافتی استفاده می‌کنیم؛ از دیگر فوائد بازیافت، صرفه‌جویی در مصرف انرژی است؛ البته برای بازیافت مواد زائد هم نیاز به مقداری انرژی است، اما انرژی لازم برای بازیافت زباله خیلی کمتر از انرژی مورد نیاز برای تولید محصولات جدید از مواد خام است؛ برای مثال ساختن آلومینیوم از آلومینیوم بازیافت شده 90 درصد انرژی کمتر از ساختن آن از سنگ معدن نیاز دارد؛ سومین فایده بازیافت،  نیاز کمتر به فضا برای دفن زباله‌ها است.

چه موادی را و چگونه می‌توان بازیافت کرد؟

در گام نخست برای بازیافت زباله‌ها باید مواد قابل تجزیه مثل پسماند‌های آشپزخانه و مواد غذایی را از سایر زباله‌ها جدا کرده و سعی کنیم فقط این مواد را در کیسه زباله ریخته و به کارگر مسوول جمع آوری مواد زائد تحویل دهیم؛ این مواد را به نوعی کود به نام کمپوست تبدیل می‌کنند و برای اصلاح خاک و جبران مواد غذایی از دست رفته از آن استفاده می‌کنند.

در مرحله بعد باید مواد قابل بازیافت را از زباله‌ها جدا کنیم؛ شیشه، کاغذ، پلاستیک و انواع فلزات از بهترین مواد برای بازیافت هستند.

بازیافت کاغذ:

آیا می‌دانید که برای تولید یک تُن کاغذ نیاز به قطع 17 اصله درخت بالغ است؛ اگر هر شخص کاغذهای باطله‌اش را در طول یک سال جمع کند، معادل یک و نیم اصله درخت است و اگر همه ما ایرانیان این کار را انجام دهیم از قطع 100 میلیون درخت در طول یکسال جلوگیری کرده‌ایم.  

بنابراین:

روزنامه‌ها و کاغذهای باطله و دفترچه‌های تمام شده بچه‌ها را هرگز دور نریزیم، آنها را از سایر زباله‌ها جدا کرده و به مأموران بازیافت تحویل دهیم.
اشیایی مثل پاکت‌ها و پوشه‌ها را دور نیندازیم تا در مواقع لزوم از آنها استفاده کنیم.
بازیافت مواد پلاستیکی:

آیا می‌دانید که پلاستیک‌ها از نفت که منبعی تمام شدنی ‌است تهیه می‌شوند، اما به علت غیر قابل تجزیه بودن از زباله‌های پایدار و آلوده کننده محیط زیست محسوب می ‌شوند.

30 درصد از پلاستیک‌های تولید شده در بسته‌بندی به کار می‌روند پس چه خوب است هنگام خرید از بسته بندی های زائد توسط فروشنده جلوگیری کنیم.

از کیسه‌های پلاستیک خشک و غیر آلوده چندین بار استفاده کنیم و در پایان هم از آنها برای جمع‌آوری زباله‌ها یمان استفاده کنیم.

برای خرید از کیف های پارچه‌ای استفاده کنیم.

سعی کنیم در مراسم و مهمانی‌ها از ظروف قابل شستشو به جای ظروف یک بار مصرف استفاده کنیم.

بازیافت شیشه:

آیا می‌دانید بطری شیشه‌ای را که امروز دور بیندازید تا 1000 سال دیگر هم به صورت زباله در روی زمین قرار دارد.

برای تولید شیشه باید مقدار زیادی شن و ماسه از زمین استخراج شود که این کار نیاز به مصرف مقدار زیادی انرژی و آب است.

بازیافت شیشه سبب جلوگیری از حفاری ‌های جدید در معادن شن و ماسه، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و آب می‌شود؛ از طرف دیگر نیاز به فضای کمتری برای دفن زباله‌های شیشه‌ای است.

ما می‌‌توانیم با جدا کردن انواع ظروف شیشه‌ای شکسته تا شیشه‌های مربا، سس و غیره در منزل، گام بزرگی در جهت بازیافت شیشه‌ها برداریم.

در صورت امکان بطری های شیشه‌ای را بر حسب رنگ جدا کرده و درب‌ها و گلوبندهای سربی دور آنها را جدا کنیم.

بازیافت آلومینیوم:

آیا می‌دانید اگر قوطی آلومینیومی را دور بیاندازید پس از 500 سال هنوز هم به صورت باقی خواهد بود.

وقتی که یک قوطی آلومینیومی دور انداخته می‌شود از نظر مقدار انرژی مصرف‌شده برای ساخت آن، معادل هدر رفتن نیمی از یک قوطی بنزین است.

به کمک بازیافت هر تُن آلومینیوم در حدود 1000 دلار صرفه‌جویی می‌شود.

آلومینیوم می‌تواند بارها ذوب شود و به قوطی یا ظرف جدیدی تبدیل گردد.

نه تنها قوطی و ظروف آلومینیومی قابل بازیافت‌ هستند، بلکه ورقه‌های آلومینیومی بشقاب پیتزا و شیرینی هم قابل بازیافت ‌است؛ آنها را هم جدا کرده و با سایر زباله‌ها دور نریزیم.

زباله‌های خطرناک:

بعضی از زباله‌های تولید شده در خانه‌ها مانند باطری‌های مختلف، لامپ‌های مهتابی و جیوه‌ای، لوازم الکترونیکی و... از مواد بسیار خطرناک به شمار می‌آیند؛ این وسایل دارای مواد خطرناکی هستند که سلامت ما و محیط زیست را تهدید می‌کنند.

چه خوب است از لوازم خانگی یا اسباب بازی های باطری‌دار کمتر استفاده کنیم؛ ساعت‌های اتوماتیک بهتر از ساعت‌هایی است که با باطری کار می‌کنند.

باطری‌ها را در دسترس بچه‌ها قرار ندهیم.

از قراردادن لامپ‌های جیوه‌ای و مهتابی و یا لامپ‌های سوخته در محلی که احتمال شکستن آنها وجود دارد، خودداری کنیم؛ مواد موجود درون آنها محیط زیست را به شدت آلوده می‌کند.

مهندس «حمیده اکبری» عضو هیات علمی و معاون پژوهشی مجتمع آموزش عالی سلامت ممسنی