به گزارش بهداشت نیوز، این بیماری‌ با دوره‌های فعال و خاموشی مشخص می‌شود و می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد. عواملی مانند ژنتیک، اختلالات سیستم ایمنی، تغذیه نامناسب، استرس مزمن و تغییرات در میکروبیوم روده از جمله عوامل مطرح در بروز و تشدید این بیماری‌ها است.

گرچه رژیم غذایی به تنهایی عامل ایجاد IBD نیست، اما نقش کلیدی در پیشگیری از عود بیماری، کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی ایفا می‌کند. توصیه‌های تغذیه ای بر اساس مرحله بیماری (دوره های فعال یا بهبودی) متفاوت است. در ادامه به مهم‌ترین توصیه‌های تغذیه‌ای در بیماران مبتلا به IBD اشاره می‌شود:

فیبر: در دوره‌های فعال بیماری، کاهش مصرف فیبر نامحلول (مانند سبوس، غلات کامل، میوه‌ها و سبزی های خام) علائم گوارشی را کاهش می دهد. در مقابل، در دوره‌ بهبودی می‌توان مصرف فیبر محلول مانند جو دوسر، سیب و موز را افزایش داد.

چربی های سالم: مصرف چربی‌های اشباع و ترانس که در فست‌فودها، غذاهای فرآوری شده، روغن جامد، کره و مارگارین موجود است، با افزایش التهاب و تغییر در ترکیب میکروبیوم روده همراه است. توصیه می‌شود این موارد محدود شده و به جای آن‌ها از چربی‌های سالم مانند روغن زیتون و کانولا استفاده شود. همچنین، از مصرف زیاد روغن آفتابگردان و ذرت به دلیل داشتن مقادیر بالای امگا 6 که خاصیت التهاب زایی دارند، پرهیز شود.

منابع غذایی حاوی اسید های چرب امگا- 3: اسیدهای چرب امگا-3 دارای خواص ضدالتهابی است و می‌تواند در کاهش علائم IBD مفید باشد. منابع مهم آن عبارتند از: ماهی های چرب، گردو، بذر کتان و دانه چیا.  

پروتئین: در مرحله حاد بیماری و همچنین جهت پیشگیری از سوتغذیه مصرف کافی منابع پروتئینی مانند تخم مرغ، مرغ، گوشت، ماهی و حبوبات ( درصورت تحمل) ضروری است. بهتر است مصرف گوشت قرمز به علت احتمال ایجاد التهاب به یک تا دو بار درهفته محدود شود.

غذاهای محرک: بعضی از افراد با مصرف غذاهایی مانند لبنیات (در صورت نبود تحمل لاکتوز)، غذاهای تند و پرادویه، قهوه و نوشیدنی های گازدار، غذاهای نفاخ، چرب و سرخ شده و نوشیدنی های انرژی زا علائمشان عود می کند. شناسایی این غذاها و حذف موقت یا دائمی آن‌ها می‌تواند کمک‌کننده باشد.

پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها به بهبود فلور میکروبی روده و کاهش التهاب کمک می کنند. مصرف مکمل های پروبیوتیک و لبنیات غنی شده با پروبیوتیک از مهمترین راه های دریافت آن به شمار میرود. 

قندهای ساده و شیرین کننده های مصنوعی: این مواد که در قند، شکر، انواع نوشابه ها ( حتی نوشابه های رژیمی)، آبمیوه های صنعتی، شیرینی، بیسکوئیت ها و موادر مشابه موجود است، تعادل میکروبیوم روده را مختل و منجر به افزایش التهاب و نفوذپذیری روده می شود.

ویتامین D: کمبود ویتامین D هم سبب بروز بیماری التهابی روده و هم منجر به عود و تشدید بیماری می شود. در خصوص میزان موردنیاز مصرف این مکمل، توصیه می شود با متخصص تغذیه یا پزشک خود مشورت کنید.