به گزارش مشرق، آمریکا برای خیانت‌ها و جنایت‌های متعدد هزاران میلیارد دلار غرامت به ملت ایران بدهکار است، اما باوجودآنکه او با نسبت‌دادن اتهامات دروغین و واهی دادگاه‌های زیادی علیه ایران تشکیل داده و جریمه‌های زیادی علیه ما وضع کرده و هرجا توانسته به بهانه این احکام به اموال ایران دستبرد زده است ولی ما کار مهمی برای تأدیه حقوقمان نکرده‌ایم.
مقام معظم رهبری سه ماه پیش فرمودند در این زمینه قبلاً کوتاهی شده و این دفعه نباید کوتاهی شود ولی هنوز نه پرونده‌ای در دادگاه‌های بین‌المللی مطرح است و نه در سخنگاه‌های بین‌المللی و رسانه‌ها حرفی از این حق در میان است و نه حتی در رسانه‌ها صدایی برای این احقاق حق بلند است.
وقتی انقلاب اسلامی پیروز شد دولت امریکا میلیاردها دلار (حسب بعضی گزارش‌ها ۱۲ و نیم میلیارد دلار) به ایران بدهکار بود اما تاکنون بدهی‌اش را نداده چرا که مسئولان سیاسی در بیان و مطالبه این حق کوتاهی کرده و پیگیری کافی نکردند و معاونت حقوقی هم در اعاده حقوق ملت ایران حق مطلب را بجا نیاورد.
اگر مدعی هستند که پیگیری‌هایشان جدی بوده ولی آمریکا با قلدری پس نمی‌دهد، می‌توانستند در بزنگاه‌هایی که آمریکا به ما نیاز داشته از آن اهرم برای وصول طلب استفاده کنند و اگر هم شدنی نبوده لااقل به طور مرتب این زورگویی را در مجامع جهانی و داخلی و رسانه تکرار کنند تا اگر حق ما را نمی‌دهند لااقل هزینه سیاسی این حق خوری را بدهند. اما امروز حتی مردم کشورمان هم از این طلب خودشان خبر ندارند چه رسد به مردم جهان.
ما بعد از چهل و چند سال فقط ۴۵۰ میلیون دلار از این بدهی که با احتساب سود آن می‌شود یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار را وصول کردیم، آن‌هم نه از طریق پیگیری دستگاه‌های حقوقی بلکه در ازای آزادی جاسوس آمریکایی جیسون رضاییان که اطلاعات سپاه او را دستگیر کرده بود، آمریکا مجبور شد این مبلغ از بدهی خود را در فرودگاه تحویل دهد تا جاسوسش را تحویل بگیرد.
پیش از آن‌هم آمریکا بدهی‌های زیادی به ملت ما داشته که هیچگاه کسی به دنبال وصول آن نرفته تنها در یک فقره ارتش آمریکا بدون اطلاع شاه ایران چند اسکادران از جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش ایران را برای جنگ با مردم ویتنام به آنجا برد و بعد از شکست از انقلابیون ویتنام جنگنده‌های ما را همان‌ها، جا گذاشت و به غنیمت رفت و از این نوع طلب‌ها از آمریکا خیلی‌خیلی داریم، از کودتای ۲۸ مرداد گرفته تا غارت منابع نفتی و خیلی چیزهای دیگر مانند حمله به طبس تا حمله به سکوهای نفتی و جنگ نفتکش‌ها و ضربات زیادی که امریکا مستقیماً یا توسط عوامل خودش به ایران وارد کرده و عدم مطالبه غرامت آن خسارات او را در ادامه این خیانت‌ها جری کرده است.
ما امروز شاهد هستیم دولت‌هایی که ادعای ارضی علیه ایران دارند، برای حق نداشته خود کنفرانس تشکیل می‌دهند، بیانیه صادر می‌کنند، در مجامع جهانی یارگیری می‌کنند و آن‌قدر ادعای دروغ را تکرار می‌کنند که رفته‌رفته در افکار عمومی جهان حقی برای آنها ایجاد شود و زمینه برای برخوردهای استعماری فراهم شود، درست مثل رفتاری که باانرژی صلح‌آمیز هسته‌ای ما کردند و آن‌قدر حق نداشته خود را تکرار کردند که گویی غنی‌سازی توسط ایران جرم است.
دولت آمریکا صدها پرونده حقوقی علیه ایران درست کرده و در دادگاه‌های فرمایشی خود ما را به پرداخت صدها میلیارد دلار غرامت محکوم کرده است، آن هم برای مواردی بسیار مضحک و غیرقابل‌باور از هزینه معالجه افسردگی سگ نامزد سرباز امریکایی کشته شده در جنگ عراق تا حمله به برج‌های دوقلو که همه عالم، عاملان آن را می‌شناسند و اتهاماتی ازاین‌قبیل که به هیچ ترتیبی نمی‌توان آن را به ایران نسبت داد و بعد هم به بهانه همین احکام مضحک دادگاه‌های فرمایشی هر جا دستشان به اموال مردم ایران رسیده به آن دستبرد زده‌اند. آنها این‌طور بر حق نداشته خود پافشاری می‌کنند و ما حق داشته مشروع و قانونی خودمان را لاپوشانی می‌کنیم و اصلاً از آن حرف نمی‌زنیم. حق ملت مظلوم ایران خورده می‌شود اما دریغ از اینکه یک مسئول در یک سخنرانی داخلی هم که شده در یک شبکه داخلی هم که شده در مورد این حق حرفی بزند.
دولت آمریکا سپهبد پاسدار شهید سلیمانی رضوان‌الله علیه فرمانده ارشد نظامی جمهوری اسلامی ایران را بر خلاف قانون آن‌هم در یک سفر رسمی دیپلماتیک در خاک کشور ثالث ترور کرد با چند سال تأخیر دادگاه جمهوری اسلامی ایران به پرونده رسیدگی و سال قبل حکم به پرداخت خسارت داد، اما تا کنون حتی یک مقام ایرانی در یک اجلاس بین‌المللی نه در یک اجلاس داخلی هم این حق را مطالبه نکرده است. نه فقط مردم ایران بلکه حتی اعضای کابینه و مقامات کشور مبلغ غرامت و حکم دادگاه را نمی‌دانند. هیچ بیانیه‌ای برای مطالبه این حق صادر نکرده‌ایم و از مجامع بین‌المللی برای اعاده این حق پیگیری جدی نمی‌شود و مطالبه این حق در دادگاه‌های بین‌المللی کار را دنبال نمی‌شود. اینها حقوق مردم ایران است و کسی نمی‌تواند به سلیقه خود از آن صرف‌نظر کند.
در ۲۳ خردادماه امسال امریکا با کمک رژیم صهیونی در میان مذاکرات جاری میان دو کشور به ایران حمله کرد و اگر چه خودش از ساعت اول در جنگ علیه ما مشارکت داشت، ابتدا مسئولیت رسمی حمله را به گردن رژیم صهیونیستی انداخت ولی وقتی رژیم کم آورد و کار به آنجا رسید که مجبور بود از هواپیماهای جنگی منحصر به فرد ارتش خودش بهره بگیرد، مجبور شد مشارکت خودش در حمله را رسماً اعلام کند.
در این تجاوز غیرقانونی آشکار خسارت‌های زیادی به ملت ایران وارد شد. از به‌شهادت‌رساندن نوزادان و زنان و کودکان گرفته تا کشتار اساتید دانشگاه دانشمندان، پزشکان، دانشجویان، دانش‌آموزان، ورزشکاران، فرماندهان نظامی و...، از تخریب خانه‌ها و اماکن و تعطیل‌شدن بسیاری از کسب‌وکارها گرفته تا صنایع دفاعی و صنایع هسته‌ای؛ از زیرساخت‌های خدماتی تا خیابان‌ها و ابنیه خدمات عمومی و رسانه‌ها. گمان نمی‌کنم حقی واضح‌تر و مسلم‌تر از مطالبه خسارات این تجاوز در قوانین بین‌المللی وجود داشته باشد.
امام خامنه‌ای عزیز در ۲۴ تیرماه امسال فرمودند: "رسیدگی به این جنایات اخیری است که انجام‌گرفته؛ این از آن کارهای بسیار لازم و بسیار مهم است. ما در خیلی از قضایای قبلی در سال‌های گذشته باید این کار را می‌کردیم و کوتاهی کردیم؛ این دفعه کوتاهی نکنیم. اگر پیگیری این موضوع و مراجعهٔ به دادگاه‌های بین‌المللی و حقوقی و همچنین دادگاه‌های داخلی، بیست سال هم طول بکشد، اشکال ندارد؛ باید این کار دنبال بشود. بایستی یقهٔ جنایت‌کار گرفته بشود. بالاخره ممکن است یک دادگاه بین‌المللی را انسان متّهم کند و واقع هم همین باشد که وابسته باشد به فلان قدرت؛ خیلی خب، یک روز این‌جور است، یک روز هم نیست؛ یک روز هم می‌بینید یک قاضی‌ای آنجا پیدا می‌شود که قاضی مستقلّی است. این قضیّه را خیلی جدّی بگیرید".
اینک چهار ماه از این تجاوز و سه ماه از این فرمان می‌گذرد یک‌چهارم این زمان هم برای محاسبه و برآورد خسارات و اعلام آن کافی است ولی هنوز مردم نمی‌دانند حقی که از آنها ضایع شده و باید مطالبه کنند چقدر است. در هیچ‌کدام از سخنگاه‌های بین‌المللی مهمی که در این چند ماه فرصت اظهارنظر داشته‌ایم حرفی از مطالبه غرامت نزده‌ایم در رسانه‌ها هم حرفی از غرامت نیست؛ مردم انتظار دارند جنبه‌های قضایی یعنی پیگیری در محاکم داخلی و بین‌المللی که برعهده قوه قضائیه است و هم جنبه‌های حقوقی و سیاسی در مجامع بین‌المللی و فضای افکار عمومی کشور و جهان که رسالت دولت است با جدیت بیشتری پیگیری شود. برادر دکتر پزشکیان نگذارید این بار باز هم با کوتاهی حق ملت ایران پایمال شود.
