عصر ایران - زمانی که کوپه فست‌بک با بدنه‌سازی «سوچیک» در سال ۱۹۴۸ در «سالن پاریس» رونمایی شد، چیزی فراتر از یک جشن متحرک برای سبک، مهندسی و بقا بود. در دورانی که اروپا هنوز در حال بازسازی بود، این خودرو چنان جلوه‌ای داشت که گویی از دنیایی دیگر آمده؛ دنیایی که در آن زیبایی و قدرت، حکمرانی می‌کردند.
زیر بدنه آلومینیومی و خوش‌تراش این خودرو، یکی از پیچیده‌ترین موتورهای زمان خود قرار داشت: یک موتور ۴.۵ لیتری شش سیلندر خطی تالبوت لاگو با سرسیلندر دو میل‌سوپاپ که تقریباً ۱۹۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این موتور، که رابطه نزدیکی با پیشرانه‌های خودروهای مسابقه‌ای گرند پری تالبوت داشت، به T26 گرند اسپرت حداکثر سرعتی نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر در ساعت می‌داد و آن را در زمره سریع‌ترین خودروهای جاده‌ای آن دوران قرار می‌داد.
اما عملکرد، تنها بخشی از داستان بود. ژاک سوچیک، سازنده بدنه، شاسی این خودرو را به یک شاهکار مد لباس پاریسی تبدیل کرد. کوپه فست‌بک با منحنی‌های جذاب، جزئیات کرومی درخشان و خط سقف قطره‌ای شکل، ظرافت فرانسوی را با درام هنری سبک آرت دکو درهم آمیخت.
تنها دو دستگاه از این خودرو فوق‌العاده ساخته شد؛ هر کدام ترکیبی بی‌نظیر از اصالت مسابقه‌ای تالبوت لاگو و هنر سوچیک بودند.
